W czasach, gdy na trasach rajdowych dominowały duże, mocne samochody z dużymi silnikami, nikt nie spodziewał się, że mały brytyjski hatchback wywróci stawkę do góry nogami. A jednak – Mini Cooper S Mk1 zrobił to nie raz, ale trzy razy, stając się ikoną nie tylko brytyjskiej motoryzacji, ale i całej historii WRC jeszcze zanim to WRC formalnie powstało.
Małe auto, wielka wizja
Oryginalne Mini, zaprojektowane przez Aleca Issigonisa, było symbolem funkcjonalności i innowacyjności. Silnik poprzecznie z przodu, napęd na przód, kompaktowe wymiary, niska masa – to nie wyglądało jak przepis na zwycięstwa w rajdach. Ale John Cooper, inżynier i konstruktor samochodów wyścigowych, dostrzegł w Mini potencjał.
Tak narodził się Mini Cooper, a później jeszcze bardziej dopracowany Mini Cooper S, który dzięki pojemności silnika sięgającej tysiąc trzysta siedemdziesięciu siedmiu centymetrów sześciennych, podrasowanemu układowi dolotowemu i zawieszeniu, stawał się nie tylko szybki, ale i niewiarygodnie zwinny.
Rajd Monte Carlo – bajka, która stała się rzeczywistością
Prawdziwa sława Mini Coopera S narodziła się na jednym z najtrudniejszych rajdów świata – Rajdzie Monte Carlo. W latach 60., gdy startowały tam takie potęgi jak Ford Galaxie, Citroëny DS czy Mercedesy 300SE, nikt nie obstawiał, że małe, przednionapędowe Mini będzie w stanie rywalizować na poważnie.
A jednak w 1964 roku, prowadzony przez Paddy’ego Hopkirka, Mini Cooper S odniósł sensacyjne zwycięstwo. Pokonał potężniejsze auta dzięki lekkości, zwrotności i niezrównanej trakcji na śniegu i lodzie. Niskie zawieszenie i kompaktowe wymiary pozwalały Mini ścinać zakręty tam, gdzie inni musieli hamować.
Sukces ten powtórzono w 1965 roku (Timo Mäkinen) i 1967 roku (Rauno Aaltonen) – każdy z tych triumfów był symbolem sprytu, strategii i technicznego geniuszu. Mini nie miało potężnych silników – ale zawsze było w dobrym miejscu, w dobrym czasie i z właściwym kierowcą za kierownicą.
Kontrowersja roku 1966 – odebrane zwycięstwo
Jednym z najbardziej dramatycznych momentów w historii Mini i Rajdu Monte Carlo był rok 1966, kiedy Mini zajęło pierwsze trzy miejsca, a mimo to… zostało zdyskwalifikowane. Organizatorzy uznali, że użycie innych żarówek reflektorów niż w wersji drogowej nie spełniało regulaminu.
Decyzja była powszechnie uznawana za skandaliczną i motywowaną politycznie – Francuzi nie mogli pogodzić się z brytyjską dominacją na swoim terenie. Mimo to, to właśnie ów „niesłusznie odebrany triumf” tylko wzmocnił legendę Mini i ugruntował jego status wśród fanów rajdów.
Dziedzictwo Mini Coopera S
Dziś Mini Cooper S Mk1 jest uważany za najbardziej wpływowego małego samochodu rajdowego wszech czasów. Jego sukcesy w Monte Carlo to nie tylko zwycięstwa sportowe, ale i kulturowe – Mini stało się ikoną stylu, symbolem swingujących lat 60., a także pionierem w świecie sportu motorowego.
W czasach, gdy wszyscy stawiali na moc i rozmiar, Mini pokazało, że mądrość konstrukcji, lekkość i zwinność mogą wygrać z końmi mechanicznymi. To dzięki niemu rajdy zaczęły się zmieniać – liczyła się nie tylko siła, ale i precyzja.
