Skoda Fabia II, która zadebiutowała w 2007 roku, była naturalną kontynuacją koncepcji praktycznego, przystępnego cenowo auta miejskiego, ale w znacznie dojrzalszej formie niż jej poprzedniczka. Choć zbudowana na tej samej platformie technicznej, co Fabia I, druga generacja przyniosła istotne zmiany w wyglądzie, przestronności i wyposażeniu. Jej stylistyka była bardziej obła, mniej „techniczna” niż u poprzednika, co miało na celu zbliżenie modelu do oczekiwań szerszej grupy odbiorców – zwłaszcza rodzin i klientów flotowych. Wersje hatchback i kombi cieszyły się dużym powodzeniem, a sedan – znany jako Fabia Sedan w niektórych krajach – nie był już kontynuowany w tej generacji.
Pod względem stylistycznym Fabia II prezentowała się bardziej miękko i przyjaźnie. Przód zyskał łagodniejsze linie, większe reflektory i bardziej zaokrągloną maskę, a profil auta wydłużono, co poprawiło proporcje nadwozia. Wnętrze również uległo zmianie – choć nadal zachowano prostotę, jakość materiałów i spasowanie elementów była zauważalnie lepsza. Samochód stał się bardziej przestronny, zwłaszcza na tylnej kanapie i w bagażniku wersji kombi, która do dziś uchodzi za jedną z najpraktyczniejszych w swoim segmencie.
W gamie silnikowej pojawiły się nowe jednostki benzynowe i wysokoprężne, ale to właśnie one – obok zawieszenia – stały się źródłem najczęstszych problemów użytkowników. Szczególnie kontrowersyjne okazały się silniki 1.2 TSI oraz 1.4 i 1.6 TDI, które w pierwszych latach produkcji cierpiały na liczne choroby wieku dziecięcego. Jednostki TSI miały problemy z rozciągającym się łańcuchem rozrządu, co mogło prowadzić do poważnych uszkodzeń silnika. Objawami były trudności z rozruchem, dzwonienie przy uruchamianiu silnika i nierówna praca na biegu jałowym. Z kolei diesle z rodziny TDI CR miewały problemy z wtryskiwaczami, EGR-em i filtrem cząstek stałych, zwłaszcza przy jeździe miejskiej i krótkich trasach.
W starszych wersjach z silnikami benzynowymi 1.4 i 1.6 MPI – znanymi jeszcze z poprzedniej generacji – usterki były rzadsze, ale użytkownicy zwracali uwagę na problemy z cewkami zapłonowymi, sondą lambda oraz przepustnicą, zwłaszcza przy wysokich przebiegach. Mimo to były to jednostki znacznie trwalsze i tańsze w obsłudze niż nowsze silniki z doładowaniem.
Po stronie zawieszenia najczęściej występują luzy na tulejach, zużyte amortyzatory oraz łączniki stabilizatora, co objawia się stukaniem, gorszym prowadzeniem auta i niestabilnością na nierównościach. Użytkownicy wskazują również na przyspieszone zużycie łożysk kół, szczególnie przy większych felgach i intensywnej jeździe po nierównych drogach.
Nie bez znaczenia są także problemy z elektroniką – od zacinających się centralnych zamków, przez awarie czujników cofania, po zawieszające się moduły komfortu. W niektórych egzemplarzach zawodził także panel klimatyzacji, a w wersjach z automatyczną skrzynią biegów pojawiały się przypadki przegrzewania przekładni DSG – szczególnie wtedy, gdy nie była regularnie serwisowana.
Mimo tych problemów, wielu właścicieli chwali Fabię II za praktyczność, pojemność bagażnika, niskie spalanie i dobre prowadzenie, zwłaszcza w wersjach z klasycznym, wolnossącym silnikiem i manualną skrzynią. Z czasem – zwłaszcza po liftingu przeprowadzonym w 2010 roku – wiele bolączek konstrukcyjnych zostało wyeliminowanych lub zminimalizowanych, a samochód zyskał na dojrzałości i niezawodności.
Podsumowując – Skoda Fabia II to model, który wprowadził markę na wyższy poziom komfortu i przestrzeni, ale w zamian przyniósł nowe wyzwania techniczne. Wybierając ten model z rynku wtórnego, warto unikać najwcześniejszych egzemplarzy z silnikami TSI i TDI bez pełnej historii serwisowej. Najbezpieczniejszym wyborem pozostają wolnossące jednostki benzynowe oraz wersje po liftingu, w których wyeliminowano większość typowych usterek. To auto, które – przy odpowiedniej opiece – potrafi być solidnym i funkcjonalnym towarzyszem codziennej jazdy.
