Motocykle ratownicze, znane też jako motoambulanse, coraz częściej pojawiają się na polskich drogach, zwłaszcza w dużych miastach i w czasie masowych imprez. Ich największym atutem jest mobilność – są w stanie dotrzeć na miejsce zdarzenia szybciej niż tradycyjna karetka, szczególnie w godzinach szczytu. Teraz, w 2025 roku, pojawiły się nowe przepisy, które rozszerzają uprawnienia ratowników poruszających się na jednośladach. Zmiany te mają realnie wpłynąć na skuteczność udzielania pierwszej pomocy w terenie.
Dotychczas motocykle medyczne funkcjonowały jako element wsparcia – mogły dojeżdżać do pacjenta i rozpocząć czynności ratunkowe przed przyjazdem karetki. Choć były pojazdami uprzywilejowanymi, ich rola w systemie była pomocnicza, a ratownicy nie mieli prawa przewozić niektórych leków czy wykonywać procedur, które wymagały specjalistycznego wyposażenia.
Po zmianach prawnych motocykle medyczne zyskały nowy status – mogą być traktowane jako pełnoprawne jednostki ratownicze, wyposażone w specjalistyczny sprzęt diagnostyczny i medyczny, zgodnie z normami obowiązującymi w karetkach typu „P”. Co to oznacza w praktyce? Ratownicy na motocyklach mogą nie tylko prowadzić zaawansowane działania ratownicze, ale również samodzielnie obsługiwać niektóre zgłoszenia, bez konieczności angażowania pełnej karetki.
Nowelizacja przepisów zakłada również możliwość prowadzenia tzw. działań triage – czyli wstępnej selekcji pacjentów – przez motocyklistów w przypadku zdarzeń masowych, takich jak wypadki na autostradzie, katastrofy komunikacyjne czy imprezy masowe. Motoambulanse mogą teraz pełnić funkcję koordynacyjną w pierwszej fazie akcji ratunkowej, informując centralę o liczbie poszkodowanych, ich stanie oraz rodzaju potrzebnych służb.
Dodatkowo ratownicy na motocyklach otrzymali rozszerzone uprawnienia w zakresie podawania leków – mogą teraz stosować niektóre środki farmakologiczne wcześniej zarezerwowane wyłącznie dla lekarzy lub zespołów specjalistycznych. Warunkiem jest posiadanie odpowiednich kwalifikacji i wyposażenia potwierdzonego przez koordynatora medycznego.
Zmiany objęły także kwestie techniczne. Nowe przepisy określają minimalne wymagania dla motoambulansów – od pojemności silnika, przez systemy sygnalizacji świetlnej i dźwiękowej, aż po obowiązkowe wyposażenie medyczne, takie jak defibrylator AED, tlenoterapia, plecak ratowniczy i środki do tamowania krwotoków. To krok w kierunku standaryzacji tych pojazdów i zwiększenia ich funkcjonalności.
Nowe przepisy spotkały się z pozytywnym odbiorem w środowisku ratowników. Dzięki nim motoambulanse przestają być jedynie ciekawostką logistyczną, a stają się integralną częścią systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego. Wzrost ich liczby na ulicach dużych miast może znacząco skrócić czas dotarcia do pacjenta, co w sytuacjach zagrożenia życia ma kluczowe znaczenie.
