Jazda w korkach to codzienność dla milionów kierowców, zwłaszcza w dużych miastach i aglomeracjach. Choć samochody są projektowane tak, by radzić sobie w warunkach miejskich, to długotrwałe poruszanie się w korkach rzeczywiście może odbić się negatywnie na stanie technicznym silnika oraz całego układu napędowego. Problemem nie jest sama niska prędkość, ale ciągłe zatrzymywanie się, ruszanie, częste zmiany temperatury i ograniczony przepływ powietrza – a wszystko to w warunkach, które z punktu widzenia mechaniki są dalekie od optymalnych.
Jednym z największych zagrożeń dla silnika podczas jazdy w korkach jest jego niedostateczne chłodzenie. Gdy auto stoi w miejscu, nie ma naturalnego przepływu powietrza przez chłodnicę, a cały proces schładzania zależy od pracy wentylatora elektrycznego. Choć nowoczesne układy są coraz lepiej dostosowane do takich warunków, w starszych autach lub pojazdach z niesprawnym układem chłodzenia może dojść do przegrzewania się jednostki. Przegrzany silnik traci swoją sprawność, olej szybciej się starzeje, a uszczelki i elementy plastikowe ulegają większemu zużyciu.
Długotrwała praca silnika na biegu jałowym, szczególnie przy częstym włączaniu klimatyzacji lub innych odbiorników prądu, prowadzi także do jego przeciążenia termicznego. Silnik zużywa paliwo, generuje ciepło, ale nie wykonuje realnej pracy – a to oznacza zwiększone obciążenie smarowania, wyższe temperatury oleju i większe zużycie jednostki, zwłaszcza gdy jakość oleju jest słaba lub interwały wymiany są zbyt długie.
W korkach szczególnie mocno cierpią silniki diesla, które źle znoszą długą pracę na niskich obrotach i w niewielkim obciążeniu. Brak możliwości osiągnięcia wyższych temperatur roboczych sprzyja osadzaniu się sadzy w układzie wydechowym, a przede wszystkim w filtrze cząstek stałych (DPF). Jeśli DPF nie ma szansy na przeprowadzenie pełnej regeneracji podczas dłuższej, szybszej jazdy, z czasem może się zapchać, co prowadzi do ograniczenia mocy, zwiększonego spalania i w końcu – do awarii układu. Problemy z regeneracją filtra to jedna z najczęstszych konsekwencji codziennej jazdy w korkach nowoczesnym dieslem.
Nie lepiej mają także jednostki benzynowe z bezpośrednim wtryskiem. One również mogą cierpieć na przyspieszone osadzanie się nagaru w układzie dolotowym i zaworach, jeśli nie pracują w odpowiednich warunkach temperaturowych. Krótkie odcinki, ciągłe gaszenie i rozruch silnika oraz brak dłuższych przejazdów przy wyższych obrotach powodują, że nagar nie ma szans się wypalić i zaczyna się kumulować.
Dodatkowo, w warunkach miejskich szybciej zużywa się sprzęgło i elementy skrzyni biegów – zwłaszcza w samochodach z manualną przekładnią. Ciągłe ruszanie, zmiana biegów i praca na półsprzęgle w korku to duże obciążenie dla tarczy sprzęgła, łożyska oporowego i mechanizmu wysprzęglającego. W przypadku skrzyń automatycznych również może dochodzić do przegrzewania oleju, jeśli system chłodzenia nie działa sprawnie lub pojazd ma dużą masę.
Warto także wspomnieć o zużyciu turbosprężarki. W autach z turbo, szczególnie tych bez funkcji chłodzenia po wyłączeniu silnika, częsta praca w korkach i gwałtowne wyłączanie silnika po jeździe może powodować odkładanie się nagaru na łożyskach i łopatkach turbiny. W dłuższej perspektywie może to doprowadzić do spadku jej wydajności lub nawet do uszkodzenia.
Podsumowując – jazda w korkach sama w sobie nie niszczy silnika natychmiast, ale jej długotrwałe konsekwencje są wyraźne i wielopoziomowe. Przeciążenie układu chłodzenia, przyspieszone zużycie oleju, problemy z DPF w dieslach, nagar w silnikach benzynowych, zużycie sprzęgła czy nawet turbosprężarki – to wszystko skutki, które mogą się kumulować miesiącami. Dlatego kierowcy często poruszający się w korkach powinni nie tylko częściej serwisować auto, ale też regularnie „przepalać” silnik na trasie – pozwalając mu osiągnąć optymalne warunki pracy i oczyścić się z nagromadzonych osadów. Profilaktyka i świadoma eksploatacja są tu kluczowe.
