Jednym z najczęściej zadawanych pytań w kontekście tuningu silników wysokoprężnych jest to, jak zmiana oprogramowania lub modyfikacje mechaniczne wpływają na zużycie paliwa. Diesel uchodzi za ekonomiczny napęd, który przy spokojnej jeździe potrafi zaoferować bardzo niski apetyt na paliwo. Tuning natomiast kojarzy się głównie ze wzrostem mocy i osiągów, co może sugerować, że spalanie musi również wzrosnąć. W rzeczywistości odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna i zależy od wielu czynników – od stylu jazdy, przez jakość tuningu, aż po stan techniczny pojazdu.
W przypadku chiptuningu, czyli zmiany mapy sterującej silnikiem, bardzo często spotykanym zjawiskiem jest obniżenie zużycia paliwa przy zachowaniu umiarkowanego stylu jazdy. Zwiększony moment obrotowy dostępny już od niskich obrotów pozwala na płynniejsze przyspieszanie, rzadszą zmianę biegów i utrzymywanie wyższych biegów w codziennym ruchu miejskim lub na trasie. Dzięki temu silnik pracuje bardziej efektywnie, a spalanie w wielu przypadkach potrafi spaść nawet o kilka procent. Taki efekt jest możliwy tylko wtedy, gdy kierowca nie korzysta nadmiernie z dodatkowej mocy i nie traktuje pedału gazu jak w aucie sportowym.
Zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy po modyfikacji silnika kierowca zaczyna częściej przyspieszać dynamicznie, korzystać z pełnej mocy i przeciągać biegi do wyższych obrotów. Wtedy spalanie naturalnie rośnie, czasem znacznie przekraczając wartości notowane przed tuningiem. Wzrost mocy i momentu oznacza większe obciążenie silnika, a więc i większą dawkę paliwa wtryskiwaną w czasie pracy. Silnik dostaje więcej powietrza i więcej paliwa, co pozwala osiągnąć lepsze parametry, ale odbija się na zużyciu oleju napędowego.
Kolejną kwestią jest jakość wykonania tuningu. Profesjonalnie przygotowana mapa silnika uwzględnia wszystkie aspekty pracy jednostki – temperatury, ciśnienia, opóźnienia wtrysku, dawki paliwa i wiele innych parametrów. Dzięki temu silnik pracuje efektywnie i bezpiecznie, nawet przy zwiększonych osiągach. W przypadku gotowych plików tuningowych, które nie są dopasowane do konkretnego auta, może dojść do niepotrzebnego przelewania paliwa, nierównej pracy na biegu jałowym czy nadmiernego zadymienia spalin, co jednoznacznie przekłada się na wyższe spalanie.
Nie bez znaczenia są także pozostałe modyfikacje mechaniczne, takie jak montaż większego intercoolera, sportowego dolotu czy przelotowego wydechu. Każdy z tych elementów może wpłynąć na charakterystykę pracy silnika, a co za tym idzie – na jego zapotrzebowanie na paliwo. Jeśli wszystkie zmiany są dobrze zestrojone i współgrają ze sobą, zużycie paliwa może pozostać na akceptowalnym poziomie, a nawet nieznacznie się obniżyć. W przeciwnym razie tuning może prowadzić do niepotrzebnych strat energii i wzrostu spalania.
Trzeba też pamiętać, że wpływ tuningu na spalanie widoczny jest nie tylko w komputerze pokładowym, ale również przy dystrybutorze. Warto więc okresowo prowadzić pomiary rzeczywistego zużycia paliwa, a nie opierać się wyłącznie na wskazaniach systemu. Tylko wtedy można rzetelnie ocenić, czy tuning faktycznie poprawił ekonomikę jazdy, czy też sprawił, że każde tankowanie staje się bardziej kosztowne.
Tuning diesla może zarówno poprawić, jak i pogorszyć zużycie paliwa – wszystko zależy od podejścia do tematu. Świadoma modyfikacja, wykonana przez doświadczonego tunera i wsparta rozsądnym stylem jazdy, może przynieść realne korzyści. Natomiast nieprzemyślane zmiany, nadmierne obciążanie silnika i ignorowanie zaleceń eksploatacyjnych szybko przełożą się na wzrost spalania i wyższe koszty użytkowania pojazdu.
