Ermanno Cressoni – ojciec ostrych krawędzi i włoskiego modernizmu

Ermanno Cressoni to człowiek, który nadał kształt włoskiej motoryzacji lat osiemdziesiątych, a jego linie, choć pełne technicznej dyscypliny, do dziś budzą emocje. Urodził się w 1939 roku w Mediolanie i był jednym z tych twórców, którzy potrafili połączyć precyzję inżyniera z wyczuciem rzeźbiarza. W 1969 roku dołączył do Centro Stile Fiata, a z czasem objął kierownictwo nad projektowaniem w całym koncernie. To on odpowiadał za nową falę wzornictwa, która odrzuciła miękkie, zaokrąglone linie lat siedemdziesiątych na rzecz ostrych, dynamicznych i funkcjonalnych form.

Cressoni był autorem tzw. „klinowego stylu Fiata” – geometrii, która dominowała w takich modelach jak Fiat Uno, Fiat Tipo czy Lancia Delta. Jego projekty cechowała logiczna konstrukcja, oszczędność formy i przemyślane proporcje. Nie były to auta dla fanów ekstrawagancji, ale właśnie w tej prostocie tkwiła ich siła. Cressoni wierzył, że samochód powinien wyrażać swoją funkcję – być czytelny, racjonalny, a przy tym atrakcyjny. Stworzył także kultowe modele sportowe, jak Alfa Romeo 75, Alfa 33 i 155 – pojazdy, które mimo pozornej surowości kipiały charakterem.

Jego wpływ nie ograniczał się tylko do kształtów. Cressoni był też prekursorem ergonomii w projektowaniu wnętrz. To z jego inicjatywy Fiat jako jeden z pierwszych producentów zaczął zwracać uwagę na układ przełączników, widoczność i komfort kierowcy jako elementy równoważne z wyglądem zewnętrznym. Jako mentor szkolił młodych projektantów, a jego metody pracy były szeroko podziwiane – zarówno we Włoszech, jak i poza nimi.

Ermanno Cressoni zmarł w 2005 roku, pozostawiając po sobie spuściznę w postaci języka stylistycznego, który do dziś stanowi podstawę wielu projektów z Italii. Choć rzadko bywa wspominany wśród głośnych nazwisk designu, to właśnie on był architektem nowoczesnej tożsamości Fiata i Alfy Romeo. Jego projekty nie były dla wszystkich – ale były autentyczne, inteligentne i do dziś potrafią wzbudzać uznanie wśród miłośników czystego, przemysłowego piękna.