Mitch Evans przyszedł na świat w Auckland na początku lat dziewięćdziesiątych, a jego nazwisko od samego początku wiązano z przyszłością wyścigów. W rodzinnej Nowej Zelandii dominował w kategoriach juniorskich, a jego talent został szybko dostrzeżony także poza Antypodami. Dzięki wsparciu takich legend jak Mark Webber, Evans trafił do Europy, gdzie ścigał się w serii GP trzy i GP dwa, zdobywając liczne podia i pokazując, że jest gotowy na więcej.
Choć drzwi do Formuły Jeden nie otworzyły się dla niego w pełni, Mitch znalazł swoją drogę w Formule E, gdzie od początku reprezentował zespół Jaguara. Przez lata stał się twarzą tej marki, rozwijając zespół z sezonu na sezon i stając się jej liderem zarówno na torze, jak i poza nim. Jego styl jazdy był nienaganny – precyzyjny, ale też zdecydowany, szczególnie w kluczowych momentach wyścigu. W wielu rundach potrafił wyprzedzać kilku rywali w jednym zakręcie, pokazując przy tym niezwykłą dojrzałość taktyczną.
Evans przez długi czas pozostawał w cieniu mistrzów takich jak Vergne, Buemi czy da Costa, ale nigdy nie przestawał walczyć. Z sezonu na sezon przesuwał granice możliwości swojego zespołu, aż stał się realnym kandydatem do mistrzostwa. Dla wielu był wzorem systematyczności – kierowcą, który zamiast szukać szybkich skrótów, wolał budować swoją karierę cegła po cegle.
Jego historia jest opowieścią o cierpliwości, lojalności wobec zespołu i dążeniu do perfekcji, które w motorsporcie często okazują się kluczowe nie tylko w osiąganiu sukcesów, ale też w zdobywaniu szacunku rywali i publiczności.
