Norbert Kreyer to jeden z tych inżynierów, których nazwisko znają nieliczni, ale których praca odcisnęła trwały ślad w historii Formuły Jeden i niemieckiego przemysłu motoryzacyjnego. Urodzony w latach pięćdziesiątych, Kreyer był jednym z czołowych twórców silników wysokiego ciśnienia, które w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych zmieniły układ sił w padoku. Jego historia to opowieść o drobiazgowości, innowacyjności i niemieckiej precyzji, która potrafiła rzucić wyzwanie najbardziej utytułowanym zespołom świata.
Największą sławę przyniosła mu praca dla firmy Zakspeed – niemieckiego zespołu, który postanowił skonstruować własny silnik do rywalizacji w Formule Jeden. W tamtym czasie było to przedsięwzięcie niemal szaleńcze. Kreyer, jako główny inżynier projektu, stworzył jednostkę turbo, która była nie tylko konkurencyjna, ale też imponująco zaawansowana jak na możliwości małego zespołu. Choć Zakspeed nie zdobył mistrzostw, to sam fakt, że niemiecki inżynier zdołał opracować silnik zdolny konkurować z gigantami, był ogromnym osiągnięciem.
Po okresie w Zakspeed, Kreyer został zatrudniony przez firmę Cosworth, a następnie przez BMW, gdzie kontynuował prace nad silnikami do Formuły Jeden. Jego specjalnością były jednostki o bardzo wysokim ciśnieniu doładowania, które potrafiły generować ogromne moce na krótkich dystansach kwalifikacyjnych. Kreyer wniósł do projektowania nowe spojrzenie na chłodzenie, spalanie i kontrolę mieszanki paliwowo-powietrznej, co uczyniło z niego jednego z najbardziej poszukiwanych specjalistów epoki turbo.
Styl Kreyer’a był bezkompromisowy i wymagający. Znany był z obsesji na punkcie detali, co czasem prowadziło do napięć w zespołach, ale też zapewniało najwyższą jakość rozwiązań technicznych. Jego wpływ sięgał poza wyścigi – idee i koncepcje wprowadzane przez niego były później adaptowane także w silnikach drogowych, co pokazało, jak wielką wartość miały jego badania.
Choć z czasem wycofał się z aktywnego życia wyścigowego, Norbert Kreyer pozostał symbolem niezależnego, niemieckiego inżyniera, który potrafił myśleć odważnie i działać skutecznie. Jego praca stanowiła pomost między erą mechanicznego wyczucia a epoką cyfrowej analizy, a jego nazwisko do dziś budzi respekt wśród inżynierów, którzy studiują historię techniki Formuły Jeden.
