Loïc Bigois to nazwisko, które zna każdy, kto interesuje się techniczną stroną Formuły Jeden. Francuski specjalista od aerodynamiki przez dekady współtworzył najważniejsze projekty bolidów wyścigowych, łącząc inżynierską precyzję z wyjątkowym wyczuciem formy i funkcji. Bigois nie tylko rozwijał technologię, ale też wnosił do niej estetykę – jego rozwiązania były nie tylko skuteczne, ale i piękne w swojej logice.
Jego droga do świata motorsportu zaczęła się w lotnictwie – jak wielu aerodynamików, pierwsze szlify zdobywał w pracy nad samolotami. To doświadczenie zaowocowało, gdy trafił do zespołu Ligier w latach dziewięćdziesiątych. Tam poznał realia Formuły Jeden i zderzył się z wyjątkowym tempem pracy, jakie narzuca ten sport. Szybko jednak pokazał, że potrafi przekształcać idee w konkretne przewagi na torze.
Przełom w karierze Bigoisa nastąpił, gdy dołączył do zespołu Williams, a później do BMW i Hondy. W każdej z tych struktur wnosił nie tylko wiedzę, ale i spokój – cechę, która okazywała się nieoceniona w chwilach presji i niepewności. Potrafił słuchać danych, ale i dostrzegać to, czego nie pokazywały liczby – drobne zmiany geometrii, które przekładały się na lepszą stabilność w zakrętach lub większą efektywność na prostych.
Jego największe sukcesy przypadły jednak na czasy pracy w zespole Brawn GP, gdzie jako dyrektor ds. aerodynamiki współtworzył jeden z najbardziej zaskakujących triumfów w historii Formuły Jeden. Bolid BGP zero zero jeden, wyposażony w słynny podwójny dyfuzor, był dziełem zespołu, w którym Bigois odegrał kluczową rolę. To dzięki jego wizji i determinacji udało się opracować rozwiązanie, które zaskoczyło konkurencję i doprowadziło Jensona Buttona do mistrzostwa świata.
Po przejęciu zespołu przez Mercedesa, Bigois kontynuował swoją pracę, pomagając budować fundamenty późniejszej dominacji tej ekipy. Choć w kolejnych latach jego rola była mniej medialna, to pozostawał jednym z czołowych doradców w kwestiach aerodynamiki.
Styl pracy Bigoisa wyróżniał się elegancją i dokładnością. Nie dążył do spektakularnych rewolucji, lecz do konsekwentnego rozwijania koncepcji. Wierzył, że sukces w Formule Jeden to efekt sumy drobnych udoskonaleń, a nie jednego genialnego pomysłu.
Dziś jego nazwisko budzi szacunek wśród młodych inżynierów, którzy uczą się, że aerodynamika to nie tylko matematyka i fizyka, ale także sztuka – a Loïc Bigois był jednym z jej najwybitniejszych artystów.
