Takeshi Fujii to projektant, którego praca na przestrzeni kilku dekad odegrała kluczową rolę w ukształtowaniu stylistycznego języka japońskich samochodów. Choć jego nazwisko nie jest powszechnie znane, to jego projekty zna niemal każdy, kto choć raz spojrzał z podziwem na sylwetki sportowych modeli Toyoty, Nissana czy Mazdy z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. Fujii był jednym z tych artystów przemysłowych, którzy potrafili łączyć tradycję z nowoczesnością, prostotę z agresją, tworząc pojazdy nie tylko aerodynamiczne, ale także emocjonalne.
Urodzony w czasach powojennej transformacji, dorastał w społeczeństwie głodnym nowoczesności i dumy narodowej. Motoryzacja stała się jednym z filarów tego rozwoju, a Fujii od początku wiedział, że chce być jej częścią. Studiując projektowanie przemysłowe, pochłaniał wzorce z Europy i Ameryki, ale nigdy nie kopiował. Szukał własnej drogi, tworząc sylwetki inspirowane japońską estetyką – prostą, ale pełną detali, harmonijną, ale niepozbawioną charakteru.
Jego kariera rozwinęła się w koncernie Toyota, gdzie miał okazję współtworzyć ikoniczne linie takich modeli jak Supra czy MR2. Z czasem jego wpływ sięgał dalej – jako starszy projektant nadzorował nie tylko konkretne auta, ale i całe kierunki stylistyczne, które później były adaptowane przez kolejne generacje projektantów. Fujii nie gonił za ekstrawagancją, ale potrafił przekraczać granice, gdy wymagała tego odwaga marki.
Dla wielu młodych stylistów był mistrzem, który potrafił jednym ruchem pióra zmienić charakter auta, tchnąć w projekt życie i nadać mu unikalny japoński sznyt. Do dziś wielu jego uczniów wspomina nie tyle jego konkretne rysunki, co podejście do pracy – pokorę wobec materiału, szacunek dla historii i wizję, która wyprzedzała swoje czasy. Takeshi Fujii pozostawił po sobie dziedzictwo nie w postaci medialnych sukcesów, ale trwałych form, które przemówiły do milionów kierowców na całym świecie. Jego projekty były nie tylko piękne, ale pełne tożsamości.
