Rubens Barrichello przez lata był jednym z najbardziej rozpoznawalnych kierowców Formuły Jeden, a jego kariera to pasjonująca opowieść o marzeniach, rozczarowaniach, niezłomności i wyjątkowej więzi z brazylijskimi fanami. Choć przez wielu postrzegany jako kierowca numer dwa, jego dorobek i oddanie dla motorsportu czynią z niego postać wyjątkową, która na zawsze zapisała się w historii wyścigów.
Urodzony w São Paulo, Rubens już jako dziecko przejawiał zamiłowanie do wyścigów. Karting był jego naturalnym środowiskiem, a sukcesy w krajowych i międzynarodowych zawodach szybko przyciągnęły uwagę zespołów w Europie. W Formule Trzy i Formule Trzy tysiące zyskał reputację wyjątkowo szybkiego i wszechstronnego zawodnika, co otworzyło mu drzwi do Formuły Jeden. Zadebiutował w barwach Jordana na początku lat dziewięćdziesiątych, od razu pokazując ogromny potencjał.
W ciągu następnych lat reprezentował zespoły Stewart, Ferrari, Honda, Brawn GP i Williams. To właśnie okres spędzony w Ferrari był najbardziej medialny – u boku Michaela Schumachera Barrichello pełnił rolę drugiego kierowcy, co w wielu wyścigach skutkowało decyzjami zespołu ograniczającymi jego szanse na zwycięstwo. Najbardziej kontrowersyjna sytuacja miała miejsce podczas Grand Prix Austrii, kiedy Rubens, będąc na prowadzeniu, otrzymał polecenie przepuszczenia kolegi z zespołu tuż przed linią mety. To wydarzenie wywołało burzę w mediach i stało się symbolem kontrowersji wokół team orders.
Mimo tych trudności Barrichello nigdy nie stracił klasy ani determinacji. Regularnie stawał na podium, wygrywał wyścigi i przez lata był jednym z najpewniejszych kierowców w stawce. Szczególnie imponujący był jego sezon w barwach Brawn GP, kiedy to po wycofaniu się Hondy, zespół pod wodzą Rossa Brawna stworzył rewelacyjny bolid. Rubens walczył o mistrzostwo z Jensonem Buttonem, kończąc sezon jako jeden z najlepszych zawodników na świecie.
Jego kariera w Formule Jeden trwała ponad dwadzieścia lat, co czyni go rekordzistą pod względem liczby startów w Grand Prix przez długi czas. Po odejściu z F1 nie porzucił jednak wyścigów – kontynuował karierę w amerykańskiej serii IndyCar, a następnie wrócił do Brazylii, gdzie z powodzeniem startował w Stock Car Brasil, zdobywając tytuł mistrzowski i udowadniając, że wiek nie odbiera prędkości.
Rubens Barrichello jest dla brazylijskich fanów kimś więcej niż kierowcą. Jest wzorem skromności, lojalności i wytrwałości. Jego relacja z kibicami była zawsze szczera – dzielił się emocjami, nie bał się łez, nie ukrywał frustracji, ale też nigdy nie tracił wiary. Jego dziedzictwo to nie tylko liczba startów czy statystyki – to historia człowieka, który mimo wielokrotnych rozczarowań, nigdy nie stracił serca do wyścigów.
