Markko Märtin był jednym z tych kierowców, których kariera przebiegała jak szybki, głośny, ale stosunkowo krótki rajdowy etap. Pochodzący z Estonii zawodnik zyskał miano jednego z najzdolniejszych reprezentantów swojego kraju, przebijając się do światowej czołówki w czasach, gdy dominowali giganci pokroju Sébastiena Loeba i Marcusa Grönholma. Märtin nie tylko dał Estończykom powód do dumy, ale też udowodnił, że w świecie zdominowanym przez wielkie nazwiska z Finlandii, Francji czy Hiszpanii, zawodnik z małego kraju nad Bałtykiem może rywalizować z najlepszymi.
Urodzony na początku lat siedemdziesiątych Markko już od młodości przejawiał fascynację motoryzacją. Estonia, która dopiero co odzyskała niepodległość po rozpadzie Związku Radzieckiego, nie była wówczas rajdową potęgą, ale wśród lokalnych entuzjastów motorsportu krążyła fama o młodym kierowcy, który na błotnistych odcinkach potrafił robić rzeczy graniczące z magią. Kariera Märtina nabierała rozpędu stopniowo. Początkowo startował w mniejszych rajdach krajowych i regionalnych, ale już w drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych pojawił się na liście startowej Rajdowych Mistrzostw Świata.
Prawdziwy przełom nastąpił w momencie, gdy trafił do zespołu Forda, a później do Peugeota. W barwach Forda Märtin odniósł swoje największe sukcesy. W sezonie dwa tysiące czwartym wygrał pięć rund mistrzostw świata, w tym kultowy Rajd Finlandii, co samo w sobie było wyczynem, biorąc pod uwagę dominację Finów na domowym terenie. Styl jazdy Märtina był agresywny, ale nie chaotyczny. Był szybki, precyzyjny, a jego umiejętność szybkiej adaptacji do warunków drogowych zjednywała mu zarówno inżynierów, jak i kibiców.
Jednak losy jego kariery zmienił dramatyczny wypadek podczas Rajdu Walii w dwa tysiące piątym roku, w którym zginął jego pilot Michael Park. To tragiczne wydarzenie miało ogromny wpływ na Märtina, który postanowił wycofać się z pełnoetatowego ścigania na najwyższym poziomie. Dla wielu fanów była to strata nie tylko jednego z najbardziej utalentowanych kierowców swojej generacji, ale też symboliczny koniec pewnej ery.
Po zakończeniu kariery sportowej Märtin nie zniknął z rajdowego świata. Zaangażował się w rozwój młodych talentów w Estonii, wspierał lokalne zespoły i organizacje, a jego wiedza i doświadczenie były nieocenione dla nowego pokolenia kierowców. Markko Märtin pozostaje w sercach fanów jako ten, który udowodnił, że z małego kraju można ruszyć na podbój świata, i choć jego droga została brutalnie przerwana, to jego dziedzictwo trwa w kolejnych estońskich nazwiskach, które dziś rywalizują na trasach całego globu.
