Naoki Hattori nie był bohaterem jednego sezonu, nie zapisał się na zawsze w światowych tabelach Formuły Jeden, ale jego wkład w rozwój japońskiego motorsportu i kultura profesjonalizmu, jaką wniósł do padoków, uczyniły z niego postać, którą do dziś wspomina się z ogromnym szacunkiem. Był kierowcą wyścigowym z krwi i kości, który nigdy nie kalkulował – szukał perfekcji za kierownicą.
Swoją przygodę z wyścigami rozpoczął w połowie lat osiemdziesiątych, błyskawicznie wspinając się po szczeblach krajowej kariery. Jego największy moment w kraju nastąpił wtedy, gdy został mistrzem serii Formuły Nippon, co uczyniło go jednym z najważniejszych nazwisk w japońskich wyścigach jednomiejscowych. Jego styl jazdy wyróżniał się precyzją, zdolnością analizy toru i umiejętnością dostosowywania się do zmieniających się warunków – zarówno technicznych, jak i pogodowych.
W Europie również próbował swoich sił, startując w wyścigach Formuły Trzy oraz podejmując próbę wejścia do Formuły Jeden. Ostatecznie wystartował w jednej sesji kwalifikacyjnej w barwach zespołu Coloni, jednak z powodu problemów technicznych i słabej formy zespołu nie udało mu się zakwalifikować do wyścigu. Choć jego obecność w Formule Jeden była jedynie epizodem, dla fanów w Japonii był to symbol odwagi – próba wejścia do najtrudniejszej serii na świecie mimo ogromnych przeciwności.
Po zakończeniu prób europejskich Hattori wrócił do Japonii i skupił się na krajowych seriach – odnosił sukcesy w Super GT, brał udział w wyścigach długodystansowych i angażował się w rozwój młodych talentów. Stał się nie tylko wzorem dla zawodników, ale również komentatorem i analitykiem sportowym, którego opinie były cenione za rzetelność i wiedzę.
Naoki Hattori był ucieleśnieniem japońskiego perfekcjonizmu – zawodnika, który nie potrzebował międzynarodowych tytułów, aby zapisać się na stałe w świadomości fanów. Zawsze profesjonalny, skoncentrowany i pokorny, pozostaje jednym z najbardziej szanowanych kierowców wyścigowych w historii japońskich torów.
