Grzegorz Hypki to człowiek, którego nazwisko nierozerwalnie łączy się z rozwojem profesjonalnego driftingu w Polsce. Choć nie był może pierwszym, który „jeździł bokiem” po torach i parkingach, to właśnie on przyczynił się do ucywilizowania tego sportu i nadania mu ram organizacyjnych, jakich wcześniej w naszym kraju nie było. Jego obecność na scenie motorsportowej to połączenie ogromnego doświadczenia, technicznej precyzji oraz zamiłowania do porządku, który często kontrastował z chaosem unoszącego się dymu z opon.
Początki kariery Grzegorza sięgają czasów, gdy drifting w Polsce dopiero się rodził. Jeździł w czasach, gdy nikt jeszcze nie mówił o profesjonalnych eventach, a publiczność podziwiała kierowców z wysokości krawężnika. Z czasem jednak Hypki zaczął wyrastać ponad przeciętność – nie tylko jako kierowca, ale jako postać, która miała wizję i potrafiła ją zrealizować. Doskonale wiedział, że bez struktur, zasad i organizacji ten sport nie ma szans na przetrwanie. Dlatego zaangażował się w budowanie całych serii zawodów, takich jak Drift Open, które na lata stały się fundamentem sceny driftingowej w Polsce.
Za kierownicą zawsze imponował spokojem i doskonałym wyczuciem auta. Nie był showmanem, nie stawiał na efekciarstwo, ale na dokładność, trajektorię i jakość jazdy. Jego przejazdy były wyważone, perfekcyjnie przygotowane, często punktowane bardzo wysoko przez sędziów. Był jednym z tych, którzy traktowali drifting nie tylko jako sport, ale też jako sztukę techniczną.
Grzegorz Hypki to również człowiek, który nie bał się schować kasku do szafy i stanąć po drugiej stronie zawodów – jako sędzia, organizator, mentor. Przekazywał wiedzę, szkolił, komentował, a przede wszystkim nadzorował. Dla wielu młodych drifterów był osobą, której opinia znaczyła więcej niż miejsce w tabeli. Dziś jest uznawany za jednego z ojców chrzestnych polskiego driftingu – nie tylko przez zasługi na torze, ale przez wkład w rozwój tej dyscypliny jako całości.
