Najbardziej typowym objawem niskiej kompresji jest obecność osadów na elektrodach świecy. Świeca może być pokryta czarnym, suchym nagarem, co świadczy o niecałkowitym spalaniu mieszanki. W przypadku bardzo niskiej kompresji, świeca bywa wilgotna od paliwa, ponieważ mieszanka nie zostaje zapalona lub spala się nieefektywnie. Często pojawia się także zapach benzyny na świecy po jej wykręceniu.
Elektroda świecy w silniku z niską kompresją może być również pokryta olejem. Dzieje się tak, gdy przez zużyte pierścienie tłokowe lub prowadnice zaworowe do komory spalania przedostaje się olej silnikowy. W efekcie na świecy pojawia się tłusty, ciemny osad, a sama elektroda może być mokra i śliska w dotyku.
Warto zwrócić uwagę na kolor i stan izolatora świecy. W silnikach z niską kompresją izolator często jest ciemny, pokryty sadzą lub nagarem. Może być również pęknięty lub nadpalony, jeśli dochodzi do przedmuchów gazów spalinowych przez nieszczelności w cylindrze.
Innym objawem jest nierównomierne zużycie świec w poszczególnych cylindrach. Jeśli tylko jeden cylinder ma niską kompresję, świeca z tego cylindra będzie wyraźnie różnić się wyglądem od pozostałych – będzie bardziej zabrudzona, wilgotna lub pokryta olejem.
Podsumowując, świeca zapłonowa w silniku z niską kompresją jest zwykle zabrudzona nagarem, wilgotna od paliwa lub oleju, a jej elektroda i izolator mają ciemny, niejednorodny kolor. Taki stan świecy to sygnał do przeprowadzenia dokładnej diagnostyki silnika i pomiaru kompresji, aby ustalić przyczynę problemu i zapobiec poważniejszym awariom.
