Jednym z głównych skutków przyspieszonego zapłonu jest zwiększone ryzyko wystąpienia spalania stukowego. To zjawisko polega na niekontrolowanych samozapłonach mieszanki, które generują silne uderzenia ciśnienia w cylindrze. Tłok, narażony na takie obciążenia, może ulec mikropęknięciom, wypaleniu denka, a w skrajnych przypadkach nawet pęknięciu. Długotrwała praca silnika z przyspieszonym zapłonem prowadzi do stopniowego osłabienia struktury tłoka, powstawania nagaru oraz przyspieszonego zużycia pierścieni tłokowych.
Przyspieszony zapłon wpływa także na wzrost temperatury tłoka. Wysoka temperatura sprzyja powstawaniu nadpaleń, deformacji oraz utracie właściwości wytrzymałościowych materiału, z którego wykonany jest tłok. W efekcie może dojść do zatarcia tłoka w cylindrze, powstawania rys na jego powierzchni oraz pogorszenia szczelności komory spalania.
Objawami problemów związanych z przyspieszonym zapłonem są m.in. metaliczne stuki z silnika, spadek mocy, dymienie z wydechu oraz zwiększone zużycie oleju. W dłuższej perspektywie prowadzi to do poważnych awarii, które wymagają kosztownych napraw lub nawet wymiany całej jednostki napędowej.
Podsumowując, przyspieszony zapłon ma bardzo negatywny wpływ na trwałość tłoków. Powoduje wzrost obciążeń mechanicznych i termicznych, przyspiesza zużycie elementów silnika oraz zwiększa ryzyko poważnych uszkodzeń. Regularna kontrola i prawidłowa regulacja momentu zapłonu są kluczowe dla zachowania sprawności i długowieczności tłoków oraz całego silnika.
