Luzy zaworowe to jeden z kluczowych parametrów wpływających na prawidłową pracę silnika, zwłaszcza w starszych konstrukcjach, gdzie regulacja odbywa się ręcznie, a nie automatycznie. Zbyt duży lub zbyt mały luz zaworowy prowadzi do szeregu niekorzystnych zjawisk: spadku mocy, nierównej pracy silnika, zwiększonego zużycia paliwa, a nawet poważnych uszkodzeń mechanicznych. W starszych silnikach, gdzie nie stosuje się hydraulicznych popychaczy, zaleca się kontrolę i regulację luzów zaworowych co 10–20 tysięcy kilometrów lub raz do roku, w zależności od intensywności eksploatacji pojazdu. W przypadku samochodów użytkowanych w trudnych warunkach (częste krótkie trasy, jazda w mieście, wysokie obciążenia) kontrolę warto wykonywać częściej, nawet co 8–10 tysięcy kilometrów. Objawami nieprawidłowych luzów zaworowych są: metaliczne stuki z okolic głowicy, spadek mocy, trudności z rozruchem, nierówna praca na biegu jałowym, zwiększone zużycie paliwa oraz dymienie z wydechu. Zbyt mały luz może prowadzić do niedomykania się zaworów, ich przegrzewania i wypalania, natomiast zbyt duży luz skutkuje głośną pracą silnika i przyspieszonym zużyciem elementów rozrządu. Warto pamiętać, że regularna kontrola i regulacja luzów zaworowych to nie tylko kwestia komfortu jazdy, ale przede wszystkim dbałość o trwałość i niezawodność jednostki napędowej. W przypadku zakupu używanego samochodu ze starszym silnikiem, pierwszą czynnością powinna być właśnie kontrola luzów zaworowych, nawet jeśli poprzedni właściciel zapewniał o ich regulacji. Podsumowując, w starszych silnikach luzy zaworowe należy kontrolować co 10–20 tysięcy kilometrów lub raz do roku, a w trudnych warunkach eksploatacji – nawet częściej. Regularna regulacja pozwala uniknąć poważnych awarii i zapewnia długą, bezproblemową eksploatację silnika.
