Czujniki poziomu zawieszenia, zwane również czujnikami położenia nadwozia, pełnią kluczową rolę w systemach automatycznego poziomowania reflektorów, zwłaszcza w pojazdach z tylnym zawieszeniem niezależnym lub pneumatycznym. Montowane zazwyczaj w okolicy wahaczy, odpowiadają za przesyłanie informacji do modułu sterującego oświetleniem, który na tej podstawie dostosowuje kąt świecenia reflektorów. Gdy tył pojazdu jest bardziej obciążony – na przykład przez pasażerów lub bagaż – reflektory są automatycznie obniżane, aby nie oślepiać kierowców nadjeżdżających z naprzeciwka. Prawidłowe działanie tego czujnika jest zatem niezbędne do bezpiecznej i zgodnej z przepisami pracy układu oświetlenia.
Pierwszym krokiem w sprawdzaniu poprawności działania czujnika jest wizualna inspekcja. Czujnik poziomu zawieszenia zamontowany jest na metalowym wsporniku, zwykle przy tylnym wahaczu lub belce poprzecznej, i połączony jest z zawieszeniem za pomocą krótkiego, przegubowego ramienia. Należy sprawdzić, czy czujnik nie jest mechanicznie uszkodzony, czy ramie przegubowe porusza się swobodnie, oraz czy przewody nie są przerwane lub skorodowane. Uszkodzenie mechaniczne często występuje po uderzeniu w przeszkodę, wjechaniu w głęboką dziurę lub po ingerencji w zawieszenie bez ponownego ustawienia czujnika.
Następnie warto wykonać dynamiczny test przy pomocy komputera diagnostycznego. Po podłączeniu do sterownika nadwozia lub modułu świateł, można odczytać dane rzeczywiste dotyczące położenia czujnika. Wartości te powinny się zmieniać płynnie podczas unoszenia i opuszczania tylnej części nadwozia, na przykład przy naciskaniu na zderzak lub przy załadunku bagażnika. Jeżeli wartości są stałe, zmieniają się skokowo lub są poza zakresem roboczym, może to świadczyć o uszkodzeniu potencjometru wewnątrz czujnika albo o problemie z przewodem sygnałowym.
W niektórych przypadkach czujnik nie działa prawidłowo nie z powodu awarii mechanicznej, lecz przez błędną kalibrację. Po wymianie czujnika lub innych elementów zawieszenia konieczna może być ponowna kalibracja pozycji zerowej w module sterującym. Bez niej system może uznawać aktualne położenie zawieszenia za neutralne, co skutkuje niewłaściwym ustawieniem reflektorów nawet wtedy, gdy czujnik teoretycznie działa. Kalibrację przeprowadza się przy pomocy diagnostyki, ustawiając pojazd na równej nawierzchni, przy prawidłowym ciśnieniu w oponach i bez dodatkowego obciążenia.
Warto również pamiętać, że niektóre systemy wykorzystują do działania więcej niż jeden czujnik. Jeżeli tylko jeden z nich przestanie działać prawidłowo, układ może przejść w tryb awaryjny, w którym reflektory zostają ustawione na najniższy dopuszczalny poziom lub całkowicie dezaktywowane. W takim przypadku komputer diagnostyczny zarejestruje błąd, a na desce rozdzielczej może pojawić się kontrolka informująca o usterce świateł adaptacyjnych lub problemie z zawieszeniem.
Jeśli dostęp do komputera diagnostycznego jest utrudniony, można również zastosować prosty test ręczny. Przy włączonych światłach i uruchomionym silniku należy ręcznie przestawić ramię czujnika w górę i w dół, symulując ruch zawieszenia. W przypadku reflektorów z siłownikami elektrycznymi, przy przesunięciu ramienia powinno nastąpić zauważalne przemieszczenie wiązki świetlnej – zwykle w górę lub w dół, w zależności od kierunku ruchu czujnika. Brak reakcji oznacza brak komunikacji lub błędną interpretację danych.
Podsumowując – sprawdzenie poprawności działania czujnika poziomu zawieszenia z tyłu wymaga zarówno oceny mechanicznej, jak i elektronicznej. Zaniedbanie tego elementu może prowadzić do poważnych błędów w oświetleniu drogowym, szczególnie w nocy i przy pełnym obciążeniu auta. Dbanie o sprawność tego czujnika to nie tylko kwestia komfortu, ale przede wszystkim bezpieczeństwa wszystkich uczestników ruchu.
