Montaż zestawu LED plug&play w samochodach wyprodukowanych po 2015 roku to temat, który budzi coraz więcej pytań i kontrowersji wśród kierowców oraz warsztatów. W nowoczesnych autach coraz częściej stosuje się zaawansowane moduły sterujące oświetleniem, magistrale CAN oraz systemy monitorowania sprawności żarówek. W praktyce oznacza to, że wymiana tradycyjnych żarówek na LED-y typu plug&play nie zawsze przebiega bezproblemowo. Po pierwsze, większość aut po 2015 roku wykrywa zbyt niski pobór prądu przez LED-y i interpretuje to jako awarię żarówki, co skutkuje pojawieniem się błędów na desce rozdzielczej, migotaniem świateł lub ich całkowitym wyłączeniem. W wielu przypadkach konieczne jest zastosowanie żarówek LED z wbudowanym modułem CANBUS lub dołożenie zewnętrznych rezystorów obciążeniowych, które symulują pobór prądu tradycyjnej żarówki. Jednak nawet to nie zawsze rozwiązuje problem – w niektórych modelach, zwłaszcza wyższych klas, system wymaga dodatkowego kodowania lub adaptacji w sterowniku oświetlenia. Kodowanie polega na zmianie konfiguracji modułu komfortu lub BCM (Body Control Module), aby zaakceptował nowe źródło światła i prawidłowo je obsługiwał. Bez tego światła mogą działać nieprawidłowo, a komputer pokładowy może nie rozpoznawać ich obecności. Dodatkowo, w przypadku lamp tylnych lub reflektorów zintegrowanych z systemem adaptacyjnym, często konieczna jest wymiana wiązki elektrycznej lub zastosowanie specjalnych przejściówek. W niektórych autach, jak Opel Astra, Ford Edge czy Skoda Superb, użytkownicy potwierdzają, że nawet po mechanicznym montażu LED-ów niezbędne jest kodowanie oraz sprawdzenie zgodności z elektroniką pojazdu. Warto pamiętać, że nieprawidłowo zakodowane światła mogą prowadzić do utraty homologacji, problemów na przeglądzie technicznym oraz ryzyka uszkodzenia sterowników. Dlatego montaż LED-ów plug&play w autach po 2015 roku powinien być zawsze poprzedzony analizą wymagań systemu, konsultacją z doświadczonym serwisem oraz – jeśli to konieczne – kodowaniem i testami diagnostycznymi.
