W samochodach hybrydowych stosuje się przeguby napędowe bardzo zbliżone do tych używanych w tradycyjnych autach spalinowych, jednak często są one projektowane z myślą o wyższych momentach obrotowych i specyficznych warunkach pracy. Najczęściej spotykane są przeguby homokinetyczne typu Rzeppa lub Birfielda, które zapewniają płynne przenoszenie napędu nawet przy dużych kątach pracy. Hybrydy, zwłaszcza z napędem na obie osie (AWD/4×4), mogą mieć bardziej zaawansowane przeguby, dostosowane do pracy zarówno z silnikiem spalinowym, jak i elektrycznym. W konstrukcjach tych stosuje się również przeguby z dodatkowymi uszczelnieniami i wytrzymałymi smarami, aby sprostać większym obciążeniom oraz częstym zmianom momentu obrotowego. W autach hybrydowych przeguby muszą być nie tylko wytrzymałe, ale także dobrze zabezpieczone przed wilgocią i zanieczyszczeniami, co wpływa na ich trwałość i bezawaryjność.
