Pasty polerskie to kluczowy element procesu renowacji lakieru – ich właściwy dobór decyduje o skuteczności usuwania rys, zmatowień i przywracania połysku. Różnice między pastami polerskimi dotyczą przede wszystkim stopnia ścieralności (cut), składu chemicznego, przeznaczenia oraz sposobu aplikacji. Najważniejszy podział to pasty gruboziarniste (cutting/compound), średnie (polishing) i wykończeniowe (finishing). Pasty gruboziarniste zawierają duże cząsteczki ścierne i służą do usuwania głębokich rys, zmatowień, śladów po papierze ściernym czy utlenienia lakieru. Są najbardziej agresywne i wymagają ostrożności – zbyt długie polerowanie może prowadzić do przetarcia warstwy bezbarwnej. Pasty średnie mają mniejszą siłę ścierania i służą do usuwania drobnych rys, swirl marks i przygotowania powierzchni do wykończenia. Pasty wykończeniowe (finish) mają bardzo drobne cząsteczki, nadają lakierowi połysk, usuwają hologramy i wygładzają powierzchnię po wcześniejszych etapach polerowania. Różnice dotyczą także składu – pasty mogą być na bazie wody (łatwiejsze do usunięcia, mniej pylące) lub na bazie olejów (dłużej utrzymują wilgotność, lepiej nadają się do pracy maszynowej). Niektóre pasty zawierają woski lub polimery, które dodatkowo zabezpieczają lakier, inne są przeznaczone wyłącznie do ścierania i wymagają późniejszego zabezpieczenia. Wybór pasty zależy od stanu lakieru, rodzaju polerki, twardości padów i oczekiwanego efektu. Najlepsze rezultaty daje stosowanie kilku past o różnej gradacji, zaczynając od najbardziej agresywnej i kończąc na wykończeniowej. Warto korzystać z produktów renomowanych marek i testować pasty na mało widocznych fragmentach, by dobrać optymalny zestaw do swojego auta.
