Dobór odpowiedniego koloru lakieru to jeden z najważniejszych etapów każdej naprawy blacharsko-lakierniczej. Źle dobrany kolor jest łatwo zauważalny i może znacząco obniżyć estetykę oraz wartość pojazdu. Objawy źle dobranego koloru lakieru są dość charakterystyczne i widoczne zarówno dla laika, jak i profesjonalisty. Najbardziej oczywistym symptomem jest różnica w odcieniu – naprawiany element może być jaśniejszy, ciemniejszy, bardziej nasycony lub mieć inny ton niż sąsiednie panele. Różnice te są szczególnie widoczne w ostrym świetle słonecznym, pod kątem lub po umyciu auta. W przypadku lakierów metalizowanych i perłowych, źle dobrany kolor objawia się także innym rozkładem drobinek metalu lub pigmentów – efekt „chmurzenia”, plam, przejść i braku jednolitego połysku. Kolejnym objawem jest widoczna granica między nowym a starym lakierem – brak cieniowania lub nieprawidłowe maskowanie prowadzi do powstawania „schodków”, linii i różnic w strukturze powłoki. Źle dobrany kolor może także powodować efekt „dwubarwności” – w zależności od kąta patrzenia, naprawiany element zmienia odcień, podczas gdy reszta karoserii pozostaje jednolita. Częstym problemem są także różnice w połysku – nowy lakier może być bardziej błyszczący lub matowy niż oryginalna powłoka, co jest szczególnie widoczne na dużych, płaskich powierzchniach. W przypadku aut starszych, gdzie lakier uległ już utlenieniu i blaknięciu, nawet idealnie dobrany kolor może różnić się odcieniem – dlatego konieczne jest cieniowanie i polerowanie sąsiednich elementów. Inne objawy źle dobranego koloru to: widoczne plamy, przebarwienia, brak głębi, różnice w strukturze i fakturze powłoki, a także szybkie matowienie i blaknięcie naprawianego fragmentu. Podsumowując, objawy źle dobranego koloru lakieru to: różnice w odcieniu, połysku, strukturze, widoczne granice, plamy, chmurzenie i brak jednolitości powłoki. Profesjonalny dobór koloru, cieniowanie i polerowanie to klucz do uzyskania efektu nieodróżnialnego od fabrycznego.
