Immobiliser to jeden z najważniejszych elementów zabezpieczających współczesne samochody przed kradzieżą. Wyróżniamy dwa główne typy tych systemów: immobilisery pasywne i aktywne. Różnice między nimi dotyczą zarówno sposobu działania, jak i poziomu ochrony oraz komfortu użytkowania. Immobiliser pasywny (Passive Immobiliser) to rozwiązanie, które nie wymaga od kierowcy żadnych dodatkowych czynności poza standardowym użyciem kluczyka lub pilota. Po wyjęciu kluczyka ze stacyjki lub wyłączeniu silnika system automatycznie przechodzi w tryb czuwania i blokuje możliwość uruchomienia pojazdu. Autoryzacja odbywa się za pomocą transpondera RFID w kluczyku, który jest rozpoznawany przez antenę immobilisera podczas próby rozruchu. Pasywny immobiliser nie wymaga wpisywania kodów ani naciskania dodatkowych przycisków – wystarczy prawidłowy klucz. Dzięki temu system jest bardzo wygodny i praktycznie niezauważalny dla użytkownika. Immobiliser aktywny (Active Immobiliser) wymaga od kierowcy podjęcia dodatkowych działań w celu uzbrojenia lub rozbrojenia systemu. Może to być wpisanie kodu PIN na klawiaturze, naciśnięcie ukrytego przycisku, użycie specjalnej karty lub breloka RFID. Aktywne immobilisery często stosowane są jako dodatkowe zabezpieczenie, szczególnie w autach flotowych, luksusowych lub narażonych na kradzież. Ich zaletą jest wyższy poziom ochrony – nawet jeśli złodziej zdobędzie kluczyk, bez znajomości kodu lub posiadania autoryzowanego urządzenia nie uruchomi pojazdu. Wadą jest natomiast konieczność pamiętania o każdorazowym aktywowaniu systemu, co bywa uciążliwe w codziennej eksploatacji. Podsumowując, immobiliser pasywny to wygoda i automatyczna ochrona, natomiast aktywny – wyższy poziom bezpieczeństwa kosztem dodatkowych czynności. Wybór odpowiedniego systemu zależy od indywidualnych potrzeb, stylu użytkowania auta oraz poziomu zagrożenia kradzieżą.
