Czujnik różnicy ciśnień DPF to element układu wydechowego bez którego skuteczne zarządzanie procesem regeneracji filtra cząstek stałych byłoby niemożliwe. Jego zadaniem jest mierzenie różnicy ciśnień przed i za filtrem DPF – na tej podstawie sterownik ocenia stopień zapełnienia sadzą i decyduje o rozpoczęciu lub zakończeniu procesu wypalania. Objawy awarii czujnika różnicy ciśnień są zróżnicowane i mogą przypominać inne usterki układu wydechowego czy dolotowego. Najczęstsze symptomy to wskazanie fałszywie wysokiej lub niskiej różnicy ciśnień, nawet przy nowym lub oczyszczonym filtrze. Skutkiem jest zbyt częsta lub zbyt rzadka regeneracja DPF, a w efekcie gromadzenie sadzy, wzrost zużycia paliwa, utrata mocy i przejście silnika w tryb awaryjny (tzw. limp mode). Inne objawy to: zapalona kontrolka „check engine” lub dedykowana kontrolka DPF, błędy dotyczące „zbyt niskiej/zbyt wysokiej różnicy ciśnień” albo „problem z czujnikiem różnicy ciśnień”. Auto może zacząć szarpać, zwłaszcza przy niskich obrotach, mieć niestabilne wolne obroty i problem z ruszaniem. Diagnostyka komputerowa pozwala zwykle wykryć brak sygnału, przerwę w obwodzie lub nieprawidłowy zakres wartości. Fizyczne przyczyny awarii to przedziurawienie przewodów czujnika, zatkanie kanałów sadzą, uszkodzenia mechaniczne sensora, zwarcie lub korozja wtyczki. Bardzo często winę ponosi również zamarznięcie kondensatu w przewodach podczas silnych mrozów. Zbyt długie ignorowanie problemów z czujnikiem różnicy ciśnień prowadzi do trwałego uszkodzenia DPF, kosztownej wymiany lub konieczności gruntownej regeneracji filtra. W przypadku awarii należy wykonać nie tylko diagnostykę komputerową, ale także wizualną kontrolę przewodów, sprawdzić drożność kanałów oraz wyeliminować możliwość nieszczelności. Regularne przeglądy, sprawne przewody i szybka wymiana uszkodzonego czujnika są gwarancją prawidłowej pracy filtra DPF przez długi czas.
