Czujnik ciśnienia paliwa – różnice między dieslem a benzyną

Czujnik ciśnienia paliwa, choć pełni podobną funkcję w silnikach benzynowych i diesla, znacząco różni się zakresem działania, konstrukcją oraz wpływem na pracę układu zasilania. W silnikach benzynowych czujnik ciśnienia montowany jest zwykle w listwie wtryskowej; jego typowe zakresy pracy wahają się od 2,5 do 4 barów w zwykłych silnikach, a w nowoczesnych wtryskach bezpośrednich nawet do 20–50 barów. Jego głównym zadaniem jest monitorowanie stabilności ciśnienia podawanego przez pompę paliwa i szybkie informowanie sterownika o ewentualnych spadkach lub wzrostach. W Dieslach pracujących w układzie common rail czujnik ciśnienia paliwa operuje przy znacznie wyższych wartościach – od 200 do ponad 2000 barów w najnowszych systemach. Jest niezbędny nie tylko do kontroli dawki paliwa, ale i do całej strategii wtrysków pilotujących, głównych i dodatkowych, wpływających na emisję spalin oraz charakterystykę pracy silnika. Różnice można zauważyć także w sposobie generowania sygnału: w Dieslach precyzja i szybkość reakcji mają kluczowe znaczenie przy takich ciśnieniach, dlatego czujniki są bardziej zaawansowane konstrukcyjnie i mogą być narażone na uszkodzenie pod wpływem ciśnienia, drgań i niskiej jakości paliwa. Uszkodzenie czujnika w benzynie najczęściej skutkuje problemami z rozruchem czy spalaniem, natomiast w Dieslu może szybko przełączyć pracę na tryb awaryjny, doprowadzić do zatrzymania silnika lub poważnych uszkodzeń pompy wysokiego ciśnienia. Diagnostyka różni się także pod względem poziomu tolerancji na błędy – w Dieslach ECU jest zwykle wrażliwszy na odczyty, ze względu na znacznie większe ryzyko rozbieżności ciśnień. Prawidłowy dobór i regularna kontrola czujnika ciśnienia paliwa to podstawa bezawaryjnej pracy każdego nowoczesnego silnika, szczególnie wrażliwych na jakość paliwa pojazdów wysokoprężnych.