Czujnik spalania stukowego (knock sensor) to newralgiczny element zabezpieczający silnik przed szkodliwymi skutkami detonacji w cylindrach. Objawy jego niesprawności są subtelne: od zapalania się kontrolki „check engine”, przez utratę mocy, głośną pracę, aż po gwałtowne spadki osiągów i tryb awaryjny silnika. Sprawdzenie czujnika spalania stukowego bez jego demontażu jest możliwe przede wszystkim za pomocą diagnostyki komputerowej oraz prostych testów elektrycznych. Podłączając interfejs OBDII, możemy wyświetlić kody błędów dotyczących czujnika spalania stukowego (np. P0325–P0334) lub sprawdzić wartości sygnału z czujnika w „danych bieżących” – podczas pracy silnika powinny pojawiać się zmiany napięcia na pinach sensora, zwłaszcza przy lekkim zwiększeniu obrotów lub chwilowym obciążeniu. Kolejną metodą jest pomiar napięcia na wyjściu czujnika – wartości powinny oscylować pomiędzy kilkudziesięcioma miliwoltami przy braku stuków a nawet kilkoma woltami przy powstawaniu typowych drgań silnika. Niesprawny czujnik generuje stały sygnał lub brak sygnału nawet podczas „postukiwania” w blok silnika. Ostrożnie (!) można delikatnie postukać młotkiem w blok (w okolicy czujnika) przy włączonym silniku – komputer powinien odnotować zmiany w sygnale; jeśli tego nie ma, czujnik najpewniej jest uszkodzony lub wiązka sygnałowa przerwana. Weryfikacja poprawności działania obejmuje też kontrolę połączeń i złączy: korozja, luźne styki, przetarcia przewodów często wpływają na przekłamania sygnału. Trudność diagnostyki polega na tym, że czujnik spalania stukowego reaguje nie tylko na stuki, ale także na inne drgania czy hałas mechanizmów – stąd ostatecznym potwierdzeniem problemu jest badanie oscyloskopowe lub podmiana na sprawny element. Najważniejsze to szybko reagować, gdy pojawią się objawy sugerujące usterkę – sprawny czujnik knock sensor chroni silnik przed bardzo kosztownymi awariami!
