Diagnostyka czujników przy pomocy pomiaru oporu i napięcia to bazowa, ale bardzo skuteczna metoda weryfikacji ich sprawności w warsztacie i amatorskich warunkach. Większość czujników, takich jak czujniki temperatury (NTC/PTC), położenia przepustnicy, pedałów, czujnik poziomu paliwa czy czujniki ciśnienia (w starszych konstrukcjach) pracuje na zasadzie zmiany rezystancji, zaś inne wygenerują zmienne napięcie sygnału. Sprawność czujnika ocenia się multimetrem ustawionym na pomiar rezystancji: – Czujnik temperatury: jego oporność maleje (NTC) lub rośnie (PTC) ze wzrostem temperatury; pomiary wykonuje się przy różnych warunkach (zimny, rozgrzany silnik), porównując wartości z danymi katalogowymi. – Czujnik położenia przepustnicy, pedału: obracając mechanizm, mierzymy zmiany oporu – płynna zmiana oznacza sprawność, nagłe przerwy wskazują na uszkodzenie ścieżki rezystancyjnej. Pomiar napięcia przy podpiętym czujniku pozwala obserwować sygnał wyjściowy: – Czujnik wału (indukcyjny) – kręcąc wałem, uzyskujemy zmienne napięcie, którego brak oznacza uszkodzenie uzwojenia; – Czujniki Halla – przy podaniu napięcia zasilającego, mierzymy zmiany napięcia sygnałowego podczas obracania wału/wałka. Sonda lambda (narrowband) generuje napięcia 0,1–0,9V, które powinny się zmieniać przy zmianie obrotów. Przy czujnikach ciśnienia opór często podlega pomiarom tylko „na stole”, gdyż pod ciśnieniem w instalacji mogą się one zmieniać nieliniowo. Wyniki wszystkich pomiarów należy porównywać z tabelami fabrycznymi i zakresami podanymi przez producenta czujnika oraz auta — dowolne odchylenie lub skokowe zmiany wskazują na konieczność wymiany.
