Testowanie czujnika położenia wałka rozrządu (CMP) bez demontażu osłony jest nie tylko możliwe, ale i często najbardziej praktyczne w codziennej diagnostyce, zwłaszcza gdy dostęp do tego elementu jest utrudniony bądź wymaga znacznego nakładu pracy. Kluczowym narzędziem jest tutaj multimetr i, w razie możliwości, oscyloskop. Pierwszym krokiem jest identyfikacja wtyczki czujnika (zwykle 3-pinowa: zasilanie, masa, sygnał). Po wyłączeniu zapłonu należy odłączyć wtyczkę i mierzyć opór między pinami – typowe wartości to od kilkudziesięciu do kilkuset omów. Kolejnym etapem jest sprawdzenie napięcia zasilania (powinno wynosić ok. 5V po przekręceniu zapłonu). Następnie przy podłączonej wtyczce, silniku na biegu jałowym, należy „przekłuć” przewód sygnałowy cienką igłą i sprawdzić amplitudę sygnału (zazwyczaj 0–5V) podczas zmiany obrotów. Oscyloskop (jeśli jest w warsztacie) pozwala na analizę kształtu i częstotliwości sygnału – regularne, powtarzalne impulsy świadczą o sprawności, a „dziury” lub zanik sygnału o awarii. Test warto wykonać także podczas poruszania wiązką czujnika – objawy przerywającej wiązki pojawią się w postaci skokowych zmian napięcia. Diagnostyka bez demontażu osłon oszczędza czas i pozwala na szybkie wykrycie uszkodzeń, np. na etapie zakupu auta lub przy sezonowych przeglądach. Warto jednak podkreślić, że testy napięciowe muszą być wykonywane z największą ostrożnością, by nie uszkodzić delikatnych elementów instalacji. Po zakończeniu pomiarów należy przywrócić integralność wiązki – pominięcie tej czynności może skutkować zakłóceniami lub błędami odczytów w przyszłości.
