Czy uszkodzony czujnik NOx zawsze powoduje błąd check engine

Czujnik NOx (tlenków azotu) stał się standardem w samochodach z silnikami Diesla i nowoczesnych benzyniakach, zwłaszcza tych spełniających normy EURO 5 i 6. Jego główną rolą jest dokładny pomiar stężenia tlenków azotu w spalinach, co umożliwia sterownikowi prawidłowe dozowanie AdBlue (w autach z układem SCR) i skuteczną redukcję emisji. Powszechna opinia głosi, że każda awaria czujnika NOx powoduje natychmiastowe wyświetlenie kontrolki check engine. W praktyce jednak nie zawsze tak się dzieje. W nowych samochodach, wyposażonych w systemy „inteligentnego uczenia się” i zaawansowane strategie nadzoru, ECU często analizuje ciągłość, konsekwencję i logikę sygnału – dopiero dłuższa lub powtarzająca się usterka (np. brak sygnału, wartości zamrożone/nierealne, przerwy w komunikacji CAN) generuje błąd check engine i wpis w pamięci DTC, np. P2202, P2203, P229F. Przy drobnych fluktuacjach sygnału często pojawia się jedynie informacja o „tymczasowo wysokiej emisji” bez aktywnego błędu. Co ważne – w autach z tzw. licznikiem serwisowym AdBlue, utrzymująca się usterka NOx po pewnym czasie (kilkadziesiąt, kilkaset kilometrów) prowadzi do wyświetlenia bardzo poważnego ostrzeżenia oraz zablokowania ponownego rozruchu do czasu naprawy. Niektóre jednostki (zwłaszcza starsze diesle) mogą przez dłuższy czas nie sygnalizować awarii, ograniczając jedynie dawkowanie płynu i sprawność oczyszczania spalin, stąd diagnostyka czujnika NOx opiera się nie tylko na kontrolce, lecz przede wszystkim na odczycie parametrów pracy i monitorowaniu trendów w danych rzeczywistych (live data).