Intercooler to kluczowy element układów doładowania, zarówno przy kompresorach mechanicznych, jak i turbosprężarkach. Jego głównym zadaniem jest schłodzenie powietrza sprężonego przez kompresor przed dostarczeniem go do cylindrów. Chłodniejsze powietrze jest gęstsze, zawiera więcej tlenu i pozwala na efektywniejsze spalanie paliwa, podnosząc moc i zmniejszając ryzyko spalania stukowego. Jednak zdarza się, że niektóre kompresory są eksploatowane bez intercoolera – czy jest to bezpieczne i opłacalne rozwiązanie? Teoretycznie, kompresor może pracować bez intercoolera, szczególnie w silnikach o niskim lub umiarkowanym stopniu doładowania (do ok. 0,4-0,5 bara). W takich warunkach wzrost temperatury powietrza nie jest na tyle duży, by grozić natychmiastowymi problemami. Jednak nawet przy niskim ciśnieniu, brak intercoolera skutkuje wyższą temperaturą powietrza zasysanego przez silnik – a już wzrost o każde 10°C obniża moc i sprzyja powstawaniu stuków. W nowoczesnych silnikach stosujących wysokie stopnie doładowania, brak intercoolera prowadzi do znaczącego obniżenia trwałości elementów tłokowo-korbowych, zaworów oraz ryzyka przegrzania jednostki. Może również powodować tzw. heat soak, czyli powolne „nagrzewanie się” całego układu, prowadzące do spadku mocy po kilku mocniejszych przyspieszeniach. W praktyce stosowanie kompresora bez intercoolera ogranicza możliwości tuningu, zwiększonego doładowania i długotrwałej jazdy na wysokim obciążeniu. W autach seryjnych możliwe jest spotkanie takich rozwiązań, ale najczęściej są one stosowane w celach oszczędnościowych lub dla uproszczenia konstrukcji przy niskim doładowaniu. Zaleca się, aby w każdym aucie z doładowaniem mechanicznym o ciśnieniu powyżej 0,5 bara zamontować intercooler, szczególnie jeśli planowany jest tuning lub użytkowanie auta w gorącym klimacie. Intercooler wydłuża żywotność silnika, podnosi kulturę pracy i daje realny zysk mocy oraz bezpieczeństwa.
