Czym różni się kompresor jednostopniowy od dwustopniowego

Kompresory mechaniczne można podzielić ze względu na ich budowę i sposób pracy, a jedną z ważniejszych cech jest liczba stopni sprężania. Kompresor jednostopniowy realizuje cały proces sprężania powietrza w jednym etapie – powietrze zasysane przez wirnik lub listwy rotora jest sprężane bezpośrednio do zadanej wartości i przekazywane do silnika. W kompresorze dwustopniowym (tzw. two-stage), sprężanie przebiega w dwóch etapach – w pierwszym stopniu powietrze jest wstępnie sprężane, trafia do chłodnicy międzystopniowej, następnie do drugiego rotora/wirnika, gdzie osiąga wyższą wartość ciśnienia końcowego. Taka konstrukcja pozwala uzyskać większą efektywność sprężania, wyższe ciśnienia doładowania oraz lepszą kontrolę temperatury powietrza kierowanego do silnika. Przewaga kompresora dwustopniowego ujawnia się przy wysokich boostach – chłodnica międzystopniowa redukuje temperaturę powietrza po pierwszym sprężeniu, zmniejszając ryzyko spalania stukowego i poprawiając osiągi. Pozwala to stosować wyższe stopnie doładowania bez ryzyka przegrzania mieszanki. Kompresory jednostopniowe są prostsze konstrukcyjnie, tańsze w produkcji i montażu oraz wystarczające do umiarkowanego doładowania w silnikach seryjnych. Najpopularniejsze rozwiązania, takie jak Eaton M62/M90, są jednostopniowe i zapewniają boost rzędu 0,5-1,2 bara. Kompresory dwustopniowe znajdziemy w autach wyczynowych, sportowych oraz dużych jednostkach ciężarowych, gdzie wymagane są wysokie ciśnienia i niskie temperatury powietrza doładowanego. Wadą systemów dwustopniowych jest bardziej skomplikowana konstrukcja, większe wymagania serwisowe, wyższa cena i większy rozmiar. Podsumowując, różnice te dotyczą: liczby etapów sprężania, obecności chłodnicy międzystopniowej, poziomu ciśnienia końcowego, temperatury powietrza doładowanego, złożoności układu i kosztów eksploatacji. Dobór typu kompresora powinien być dopasowany do założeń projektu, oczekiwanej mocy i docelowego przeznaczenia pojazdu.