Wprowadzenie kompresora mechanicznego do silnika spalinowego fundamentalnie zmienia charakterystykę pracy jednostki, w tym sposób formowania mieszanki paliwowo-powietrznej i odczyty sondy lambda. Wzrost ciśnienia powietrza wymusza wzbogacenie mieszanki celem ochrony silnika przed spalaniem stukowym i nadmiernymi temperaturami spalin. Sygnał z sondy lambda pokazuje wartości typowe dla bogatej mieszanki podczas pełnego obciążenia (napięcie w okolicy 0,8–0,9 V dla sond wąskopasmowych), natomiast poruszając się w trybie jazdy miejskiej, może wskazywać wartości przejściowe lub wahające się, zależnie od strategii ECU. Kluczową rolę odgrywają korekty paliwowe krótkoterminowe (STFT) i długoterminowe (LTFT): po montażu kompresora trzeba sprawdzać, czy wartości nie przekraczają ±10% – nadmierna korekta długoterminowa wskazuje na błędy w doborze wtryskiwaczy, map sensora lub nieszczelności układu. Dobrze wystrojony układ nie dopuszcza do pracy z mieszanką ubogą na wysokim doładowaniu; wtedy STFT powinny być zbliżone do 0%. Mierząc sondą szerokopasmową, AFR podczas pełnego boostu optymalnie wynosi 11,5–12,2. Wszelkie odchylenia sugerują konieczność ponownego strojenia, zmiany ciśnienia paliwa lub korekt w oprogramowaniu ECU.
