Rozpoznanie szyby z podgrzewaniem przed jej zamontowaniem jest kluczowe zarówno dla monterów, jak i użytkowników chcących samodzielnie zamienić szybę na nowoczesną wersję grzewczą. Najprostszą metodą jest wizualna inspekcja powierzchni szyby – pod światłem można dostrzec bardzo cienkie, równoległe linie (przewody oporowe) zatopione w szkle. W niektórych nowszych modelach przewody są praktycznie niewidoczne dla oka, więc należy szukać specyficznych oznaczeń: symbolu falistej linii (jak w ikonie ogrzewanej tylnej szyby), liter „Heated”, „HRW” (Heated Rear Window – na szybach uniwersalnych) lub konkretnego kodu producenta identyfikującego wariant grzewczy. Często złącza elektryczne znajdują się widoczne po bokach szyby lub pod czarną obwódką – to przewody przeznaczone do podłączenia instalacji grzewczej. W przypadku szyb do samochodów ciężarowych lub dużych pojazdów osobowych, można spotkać się ze specjalnie oznaczonymi pinami montażowymi i przewodami wychodzącymi z krawędzi szyby. Jeśli szyba nie ma żadnych oznaczeń, a chcemy upewnić się co do jej funkcji, warto użyć multimetru – zmierzenie oporu pomiędzy złączami ujawni obecność grzałki. Przy zamówieniu nowej szyby do konkretnego modelu auta, oznaczenie OE zawiera informację o wersji, a katalogi producentów pozwalają sprawdzić, czy dana wersja posiada fabryczne podgrzewanie. Należy pamiętać, że montaż grzewczej szyby wymaga obecności odpowiedniej instalacji elektrycznej i bezpieczników – wymiana szyby na wariant grzewczy w aucie niewyposażonym fabrycznie w tę funkcję jest możliwa, ale wymaga dodatkowych prac instalacyjnych.
