Naprawa tradycyjnego tempomatu (mechanicznego lub prostego elektronicznego) bywa możliwa bez użycia komputera diagnostycznego, jednak w przypadku nowoczesnych rozwiązań – zwłaszcza aktywnego tempomatu ACC i systemów powiązanych z asystentami jazdy – taka metoda ma bardzo ograniczone zastosowanie. W prostych systemach typowe usterki to: uszkodzony włącznik pedału hamulca/sprzęgła, przepalony bezpiecznik, przerwany przewód lub uszkodzony mechanizm przy kierownicy. Często wystarczy weryfikacja działania przełączników, wymiana wyłącznika lub naprawa instalacji elektrycznej. W nowoczesnych samochodach tempomat jest jednak ściśle zintegrowany z siecią CAN, modułami ESP/ABS, systemami wspomagania jazdy, radarami i kamerami. Przy wszelkiej usterce wymagane jest odczytanie kodów błędów – ręcznie sprawdzić można tylko najbardziej oczywiste elementy, jak zasilanie, stan bezpieczników, fizyczne połączenia wiązek czy czystość radaru. Wszelka ingerencja w system bez rejestracji naprawy w sterowniku może skutkować powracającymi błędami, zapisem „Crash Data” w module oraz problemami z poprawnym działaniem funkcji ACC, auto-holda czy ostrzeżeń przedkolizyjnych. Podsumowując: typowe, proste awarie da się często usunąć bez komputera, ale pełna, trwała naprawa tempomatu w nowoczesnym aucie wymaga użycia narzędzi diagnostycznych, kasowania błędów i kalibracji systemu celem przywrócenia pełnej funkcjonalności i bezpieczeństwa.
