Prawidłowa kontrola prędkości w nowoczesnym samochodzie to złożony proces angażujący wiele elementów elektronicznych i mechanicznych. Podstawowe komponenty obejmują: czujnik prędkości pojazdu (zwykle zintegrowany z ABS lub skrzynią biegów); komputer sterujący tempomatem (moduł ECU/TCU); czujniki pedałów gazu, hamulca i sprzęgła; radar lub lidar (w systemach ACC), a także magistralę CAN odpowiedzialną za komunikację między wszystkimi podzespołami.
Do kontroli prędkości zalicza się również elementy wykonawcze: serwomotor przepustnicy (w autach z elektronicznym gazem), siłowniki hamulcowe, a w niektórych pojazdach rozbudowane zespoły ESP/ABS, odpowiadające za stabilizację przy zmianie tempa jazdy. Kamera przednia wspiera tempomat adaptacyjny, rozpoznając znaki drogowe oraz czytając linie na jezdni.
Oprogramowanie systemu umożliwia analizę sygnałów z czujników, wdrażanie funkcji typu kick-down (po mocnym wciśnięciu gazu), aktywację funkcji przyspieszania i zwalniania oraz interakcję z ogranicznikami prędkości manualnymi lub opartymi na rozpoznawaniu znaków drogowych i danych GPS.
Bardziej zaawansowane pojazdy wykorzystują ewentualnie czujniki kąta skrętu kierownicy, przyspieszenia bocznego oraz systemy predykcji zakrętów (na podstawie map i GPS), co umożliwia jeszcze precyzyjniejsze sterowanie prędkością.
Każdy z tych elementów jest integralną częścią bezpiecznego funkcjonowania tempomatu i ogranicznika – awaria jednego z nich, zwłaszcza czujnika prędkości lub radaru, natychmiast wpływa na efektywność i zakres działania całego systemu.
