Korzystanie z tempomatu – zarówno klasycznego, jak i adaptacyjnego – wpływa na eksploatację skrzyni biegów w sposób pośredni, a ocena jego wpływu zależy od rodzaju przekładni, charakterystyki trasy i stylu jazdy. Dla automatycznych skrzyń biegów, częste wykorzystanie tempomatu na drogach szybkiego ruchu sprzyja płynności jazdy: komputer systematycznie wybiera optymalne biegi, unika „szarpania” napędu i nie dopuszcza do częstych redukcji czy gwałtownych przyspieszeń. Pozwala to wydłużyć żywotność przekładni, zmniejsza ryzyko przegrzewania i zużycia sprzęgieł czy mechatroniki. Niewielkie zmiany prędkości są lepiej amortyzowane niż podczas prowadzenia manualnego z nagłymi, nieregularnymi reakcjami kierowcy.
W skrzyniach manualnych wpływ tempomatu jest minimalny, jednak korzystanie z funkcji ACC, która automatycznie redukuje biegi podczas wytracania prędkości lub przyspieszania, również sprzyja harmonii pracy układu. W pojazdach z adaptacyjnym tempomatem, system oceniał ruch oraz przewiduje konieczność zmiany biegu z wyprzedzeniem, dzięki czemu nie dochodzi do przeciążenia synchronizatorów.
Możliwe negatywne scenariusze wynikają głównie z jazdy w terenie górskim lub dynamicznie zmieniających się warunkach ruchu – tam tempomat może często wymuszać zmianę biegów, zwłaszcza w niestandardowych trybach pracy (np. sport). Sporadyczne przeciążenia układu napędowego pojawiają się wtedy, gdy użytkownik wymusza szybkie kick-downy lub zbyt częste interwencje systemu.
Podsumowując: prawidłowo użytkowany tempomat nie skraca, a wręcz może wydłużyć trwałość przekładni dzięki precyzyjnemu zarządzaniu napędem i stabilizacji tempa jazdy. Kluczowe jest korzystanie z trybów zalecanych przez producenta oraz regularna obsługa okresowa układów przekładniowych. Dynamiczna jazda i częste wymuszanie interwencji tempomatu mogą natomiast przyspieszyć zużycie manualnych i częściowo automatycznych rozwiązań.
