Haldex to jeden z najpopularniejszych napędów 4×4 w autach grupy VAG (Volkswagen, Audi, Skoda, Seat), ale stosują go także marki Ford, Volvo, Land Rover czy Opel. Różnice w adaptacji i sterowaniu Haldexem zależą głównie od generacji sprzęgła, rozwiązań softwarowych oraz filozofii producenta. (1) Grupa VAG – systemy Haldex są precyzyjnie zintegrowane z elektroniką samochodu; procedury adaptacji po serwisie (np. wymiana oleju) wykonywane są komputerowo za pomocą oprogramowania serwisowego VCDS (lub ODIS w ASO) i obejmują reset czujników ciśnienia, adaptację pozycjonowania tłoka sprzęgła oraz „oduczenie się” poprzednich wartości modułu. (2) Volvo – korzysta z wariantu Haldexa, gdzie adaptację wykonuje się przez tzw. naukę granicznych wartości ciśnienia i testy manualne – system jest często bardziej tolerancyjny na niewielkie rozbieżności, ale nadal wymaga specjalistycznych narzędzi. (3) Ford – adaptacje komputerowe po wymianie oleju czy naprawie przypominają procedury z grupy VAG, lecz opierają się na diagnostyce FORScan lub IDS. Ford często przewiduje krótkie jazdy próbne po serwisie w celu „uczenia” sterownika nowych parametrów. (4) Land Rover, Opel – również opierają się na Haldexie, jednak procedury adaptacyjne po serwisie bywają okrojone i sprowadzają się do zresetowania błędów i jazdy testowej, system wykazuje dużą automatyzację procesu uczenia się zmian. Podsumowując: różnice w adaptacji Haldexa zależą bardziej od polityki serwisowej i poziomu integracji elektroniki niż od samej mechaniki sprzęgła. Kluczowe jest korzystanie z właściwego oprogramowania diagnostycznego dla danej marki, co pozwala uniknąć problemów z napędem i przedłuża jego żywotność.
