Silnik 2.0 CDTI DPF o oznaczeniu A20DTE występował w Oplach Astra J, Insignia i Zafira C w kilku wariantach mocy: 120, 130 oraz 140 KM. Czterocylindrowa jednostka, 16-zaworowa, z turbo ze zmienną geometrią łopatek, intercoolerem, nowoczesnym wtryskiem Common Rail Bosch i filtrem DPF, rozpędza te rodzinne auta w ok. 10–11 s do setki (najmocniejszy wariant). Wersje 120–140 KM bazują na korpusie GM, znanym z solidności i oszczędności (spalanie 5,5–6,3 l/100 km w realnej jeździe). Zalety tej serii: bardzo dobry kompromis między mocą a ekonomiką, świetna elastyczność na trasie, odporność na długie przebiegi przy regularnej wymianie oleju, duża dostępność części i doświadczenie mechaników z obsługą tych motorów. Do mocnych stron silnika można także zaliczyć ciche nagrzewanie zimą, lekką konstrukcję i szeroką rozpiętość modyfikacji pod chip tuning (wielu użytkowników chwali niezawodność nawet przy większości podniesień mocy do 160–170 KM). Typowe wady: bardzo wrażliwy na jakość i interwały wymiany oleju (zaniedbania prowadzą do problemów z turbem i DPF), możliwe wycieki na złączach turbo oraz nieszczelności układu chłodzenia. W modelach z DPF typowe są szybkie zapychanie filtra przy wyłącznie krótkich trasach, drogie wymiany/zabiegi regeneracji, a także sporadyczne awarie pomp paliwa i świec żarowych. Wielu użytkowników narzeka na koszt wymiany rozrządu i układu dwumasowego, zwłaszcza przy wieloletnich autach i flotach. Pozytywne opinie wynikają z niskiego spalania i długowieczności podzespołów (przebiegi grubo pow. 300 tys. km bez poważniejszych usterek), gdy stosowano dobrą jakość filtrów i oleju oraz pilnowano procedur wypalania i serwisowania DPF. Konstrukcja polecana dla osób lubiących dynamiczną jazdę przy zachowaniu rozsądku w kosztach.
Strona główna Silniki – opinie, awarie, wady i zalety Silnik 2.0 CDTI 120–140KM DPF A20DTE – Opel Astra J, Insignia, Zafira...
