Silnik 2.0 DURATORQ TDDI 75KM – Ford Mondeo Mk3, Transit, Galaxy – dane techniczne, opinie, wady i zalety

Silnik 2.0 Duratorq TDDI 75 KM to najbardziej podstawowy wariant turbodiesla Forda montowany w przełomowych modelach Mondeo Mk3, Transit oraz Galaxy. Jego charakterystyczną cechą była ośmiozaworowa głowica, turbo o stałej geometrii oraz proste, mechaniczne sterowanie wtryskiem typu rotacyjnego (pompa VP30/VP44). Przy mocy 75 KM i momencie 180–200 Nm oferuje minimalną dynamikę, ale za to bardzo długą żywotność podstawowych podzespołów, o ile zachowana jest regularność obsługi serwisowej. Zaletą jest niskie zużycie paliwa: 5,8–7,0 l/100 km zależnie od modelu i charakteru jazdy, a także łatwość serwisu — mechanicy podkreślają banalną wymianę rozrządu, proste naprawy główne i odpornośc na słabsze paliwa. Największym atutem tej odmiany jest jej niebywała długowieczność – motor ten znosi nawet kilkukrotne przekroczenie 300 tys. km bez naprawy głównej i dzielnie pracuje zarówno w dużych vanach, jak i dostawczakach. Wady? Przede wszystkim ślamazarne reakcje na gaz i bardzo powolne przyspieszenia – kompletnie nie nadaje się do dynamicznej jazdy. Często występujący objaw to dymienie przy większym obciążeniu (problem z turbiną lub filtrami powietrza/paliwa). Typową bolączką są przecieki spod pompy wtryskowej, wycieki z przewodów paliwowych oraz wyraźna głośność pracy na zimno. Zimą rozruchy bywają wydłużone przy starych świecach żarowych, a po dużych przebiegach pojawiają się luzy i stuki zaworowe. Mimo tych ułomności TDDI 75KM uchodzi za absolutnego „woła roboczego” – do dziś polecany do tanich, mega-oszczędnych dostawczaków, typowy wybór do aut pracujących pod dużym obciążeniem czy samoistnych przeróbek na agregaty lub narzędziownie.