Silnik 2.0 MZR CD 136KM RF5C – Mazda 6, Ford Mondeo, Mazda MPV, Mazda 3 – dane techniczne, opinie, wady i zalety

Ta generacja 2.0 MZR CD o mocy 136 KM (RF5C) rozwinęła konstrukcyjnie poprzednie wersje, przynosząc poprawę dynamiki i utrzymując bardzo dobrą oszczędność paliwa. Montowana była nie tylko w Mazdzie 6 i 3, ale także w Fordzie Mondeo i Mazdzie MPV. Silnik bazuje na czterocylindrowym bloku, 16-zaworowej głowicy, wtrysku common rail pierwszej generacji i turbosprężarce z intercoolerem. Moc 136 KM/3600 obr./min i moment 320 Nm przy 2000 obr./min gwarantują niezłą reakcję na gaz i sprawne przyspieszenie, także w większych rodzinnych samochodach. Największą zaletą tej wersji jest korzystna dynamika przy zachowaniu niskich kosztów paliwa (średnio 5,8–7,2 l/100 km). Użytkownicy chwalą przede wszystkim bardzo spokojną, wyważoną kulturę pracy oraz dobre wyciszenie kabiny. Silnik jest chwalony za trwałość układu wtryskowego (Bosch), turbo i rozrządu oraz łatwość modyfikacji elektronicznych – bezpieczny chip tuning do 145–150 KM nie skraca wyraźnie żywotności jednostki. W opiniach plusy to także odporność na długie, kilkusetkilometrowe trasy i przewidywalny charakter pracy. Wady: typowe problemy z zaworem EGR (zapychanie, nieoczekiwane spadki mocy), wycieki oleju z przewodów turbo, drobne awarie czujnika wałka rozrządu i czasem zator przepustnicy przy dużych przebiegach (szczególnie powyżej 200 tys. km). Najpoważniejszym minusem jest kosztowna wymiana osprzętu po przekroczeniu 250–300 tys. km oraz wysokie ceny oryginalnych części. Zdarzają się przypadki awarii wtryskiwaczy przy tankowaniu niskiej jakości paliwa. Silnik jest zalecany do jazdy trasowej, mniej polecany na miasto (krótkie przebiegi mogą przyczyniać się do zapychania EGR/DPF). Mechanicy rekomendują rygorystyczne przestrzeganie interwałów serwisowych i szybkie reagowanie na odgłosy układu turbo – wtedy jednostka bez problemu osiąga przebiegi ponad 300 tys. km.