Silnik 2.2 DURATORQ TDCI 140–150KM – Ford Mondeo Mk4, S-Max, Galaxy – dane techniczne, opinie, wady i zalety

Silnik 2.2 Duratorq TDCi w wersjach 140–150 KM to wynik rozwoju konstrukcji napędowych Forda na potrzeby segmentu D i MPV, gdzie kluczowa była nie tylko trwałość, ale i wyczuwalna dynamika. Czterocylindrowa jednostka 2198 cm³, z 16-zaworową głowicą, układem common rail trzeciej generacji (często Siemens), turbosprężarką o zmiennej geometrii, intercoolerem i paskowym rozrządem. Moc maksymalna: 140–150 KM przy 3500 obr./min, moment dochodzący do 370 Nm w zakresie już od 1800 obr./min. Silnik ten zyskał pozytywne recenzje za wysoką elastyczność, świetne osiągi (0-100 km/h w kombi Mondeo Mk4 nawet poniżej 9 s) oraz ponadprzeciętnie małe zużycie paliwa (6,2–7,5 l/100 km). Użytkownicy i mechanicy cenią jednostkę za bardzo wysoką odporność termiczną (aktywny intercooler), szybkie Ogrzewanie wnętrza i niską awaryjność turbo. Do zalet należą także cicha, aksamitna praca, szeroka możliwość chip tuningu oraz łatwa regeneracja DPF w trasie. Wady tej serii to dość kosztowny serwis w ASO (elementy common rail, turbo, DPF), wycieki oleju spod uszczelki pokrywy oraz, w starszych rocznikach, okresowe awarie sprzęgła z dwumasą. Dla flot przeszkodą są głównie nieprzewidywalne usterki osprzętu elektroniki, zwłaszcza po większych przebiegach (czujniki ciśnienia, sterowniki, świeczki). Silnik nie najlepiej znosi częstą jazdę na krótkich dystansach – sprzyja to zapychaniu DPF i EGR, wydłużając czas napraw i zwiększając koszty. Mimo tego egzemplarze serwisowane regularnie pokonują ponad 350 tys. km bez poważniejszych remontów. Mondeo Mk4, S-Max i Galaxy z tym dieslem to wybór na długie trasy, podróżowanie w pełnym składzie i komfort wypraw rodzinnych lub firmowych.