Silnik RENAULT 2.3 DCI 101KM 110KM M9T – Renault Master, Opel Movano, Nissan NV300 – dane techniczne, opinie, wady i zalety

Silnik RENAULT 2.3 dCi M9T o mocy 101 i 110 KM to jedna z najczęściej stosowanych jednostek w segmencie lekkich aut dostawczych – spotykana przede wszystkim w Renault Master III, Oplu Movano oraz Nissan NV300. Jest to rzędowy, czterocylindrowy diesel o pojemności 2298 cm³, wyposażony w nowoczesny bezpośredni wtrysk common rail drugiej generacji (Bosch/Delphi), turbosprężarkę o stałej bądź zmiennej geometrii (zależnie od mocy oraz wersji napędu), intercooler oraz łańcuchowy napęd rozrządu. Kluczowe zalety tych wersji to: bardzo wysoka odporność na przeciążenia, dobra kultura pracy (jak na segment dostawczych diesli), niskie spalanie w przedziale 7,4–8,6 l/100 km z pełnym ładunkiem oraz szeroki zakres momentu dostępny już od 1500 obr./min. Eksploatacja tej jednostki jest stosunkowo ekonomiczna: silnik był projektowany na duże przebiegi flotowe, charakteryzuje się długimi interwałami wymiany oleju (nawet 30 tys. km, choć serwisy zalecają 15–20 tys. km), łatwością codziennej obsługi i tanimi częściami zamiennymi. Opinie użytkowników skupiają się głównie wokół oszczędności oraz bardzo wysokiej żywotności przy regularnej wymianie płynów i filtrów. Największe wady: podatność na awarie układu EGR przy intensywnej eksploatacji miejskiej, wycieki spod pokrywy zaworowej powyżej 150–200 tys. km, szybkie zużycie dwumasy, szczególnie w autach przeciążanych lub często ruszających z ciężarem, sporadyczne przypadki uszkodzeń pompy oleju oraz typowe dla M9T zapychanie DPF w autach flotowych poruszających się „miejsko”. Mechanicy wskazują na konieczność pilnowania rozrządu (łańcuch z podparciem na rolce – przy głośnej pracy warto reagować) i regularnej inspekcji wszystkich przewodów turbo. Generalnie ocena silnika jest bardzo pozytywna – to jednostka dla tych, którzy szukają przewidywalności, niskich kosztów serwisu, prostoty obsługi i taniej jazdy na długich trasach.