Silnik ROVER 2.0 CDTI 131KM 204D2 – Rover 75, MG ZT, BMW serii 3 – dane techniczne, opinie, wady i zalety

Silnik ROVER 2.0 CDTI 131KM (kod BMW 204D2) to napęd, który przyniósł drugi powiew nowoczesności flagowym Roverom (75), sportowemu MG ZT oraz wybranym modelom BMW serii 3 (E46), dzięki przejęciu konstrukcji od koncernu BMW. To czterocylindrowy, 16-zaworowy, wyposażony w system Common Rail Bosch, turbosprężarkę o zmiennej geometrii (w mocniejszych wersjach), intercooler, DOHC i łańcuch rozrządu. Moc to 131 KM przy 4000 obr./min oraz 300–305 Nm od 1750 obr./min (efekt softu MGRover lub BMW). Największą zaletą tej jednostki jest bardzo wysoka kultura pracy (dzięki balansującemu wałkowi w głowicy), cicha i dynamiczna praca – samochody te przyspieszają do 100 km/h w okolicach 9,8 s (Rover 75) a nawet szybciej w BMW. Użytkownicy chwalą bardzo niskie spalanie (średnio 5,8–6,7 l/100 km), świetną trwałość (często powyżej 350 tys. km bez remontu głównego), bardzo tanią regenerację turbo oraz prosty serwis osprzętu. Plusem jest także szeroka dostępność części (dla Rovera, MG i BMW), możliwość stosowania modyfikacji softu oraz bardzo dobre właściwości rozruchowe zimą. Typowe wady: wycieki spod pokrywy zaworów przy większych przebiegach, czasem awarie koła dwumasowego i napinacza łańcucha rozrządu, sporadyczne przypadki uszkodzeń wtryskiwaczy po tankowaniu kiepskiego paliwa, a także nieszczelności na intercoolerze czy przewodach turbo po 200–250 tys. km. Warto pilnować regularnej wymiany oleju i filtrów oraz kontrolować osprzęt rozrządu – zaniedbania prowadzą do awarii napinacza i charakterystycznego „grzechotania” na biegu jałowym. Silnik uchodzi za bardzo udany, z bardzo dobrą kulturą, oszczędny i wytrzymały technicznie – idealny kompromis w segmencie premium klasy średniej, polecany do użytkowania zarówno w trasie jak i w mieście pod warunkiem regularnych serwisów oraz unikania tuningów powyżej 160 KM bez stosownej adaptacji osprzętu.