Nissan Micra II 1.0 i 16V 54KM (1992–2003, K11) to legendarny przedstawiciel japońskich miejskich hatchbacków, doskonały dla początkujących kierowców, kobiet i osób szukających niezawodnego, taniego auta do miasta. Czterocylindrowy silnik CG10DE (1.0, 54KM/75Nm, rozrząd łańcuchowy, 5MT/NCVT, przód) przy masie własnej niecałych 800 kg gwarantuje nie tylko dynamiczną jazdę (0–100 km/h 14,4 s, vmax 155 km/h, spalanie miasto 5,7–6,8 l, trasa 4,4–5,2 l), ale zachwyca legendarną trwałością. Główne plusy: silnik i rozrząd o żywotności powyżej 350 tys. km (łańcuch praktycznie bezobsługowy), bardzo tania obsługa osprzętu (współdzielony z większą Micrą 1.3 i Nissany Sunny), prosta, niezawodna elektryka, bardzo dobra odporność na LPG IV generacji, niska masa gwarantuje zwinność i łatwość parkowania w mieście. Wnętrze: wygodne siedzenia, klasyczna ergonomia, „suche” nagrzewnice, łatwy system nawiewów, bagażnik 206–950 l (hatch), sporo schowków, intuicyjne multimedia i wysoka odporność tapicerki. WADY: wycieki pokrywy zaworowej po 120–140 tys., szybkie zużycie sprzęgła i amortyzatorów przy miejskiej flocie (szczególnie wersje NCVT), bugi centralnego i szyb, miejscowa podatność na korozję progów/drzwi, uproszczone multimedia. Auto wymaga regularnych wymian oleju (co 10 tys.), inspekcji rozrządu i zawieszenia oraz cyklicznej konserwacji antykorozyjnej. Micra II 1.0 idealna na daily car, taxi budżetowe, naukę jazdy czy klasyka dla młodych – niezawodność, prostota i japońskie zero stresu.
