Opel Astra F 1.6 i 75KM (1991–1998) to jeden z symboli polskich dróg lat 90., który zaskarbił sobie sympatię użytkowników dzięki prostej konstrukcji, tanim naprawom i przewidywalności codziennej eksploatacji. Wolnossący silnik 1.6 (75KM/128Nm, rozrząd pasek, 5MT/4AT) gwarantuje spokojne osiągi – 0–100 km/h w 13,8 s, vmax 168 km/h; spalanie mieści się w granicach 7,5–8,8 l w mieście, 5,5–6,5 l na trasie. Jego największym atutem jest ogromna baza tanich zamienników, bardzo prosta obsługa mechaniczna oraz szeroka dostępność części do naprawy praktycznie każdego elementu auta. Wnętrze prezentuje klasyczną ergonomię lat 90., prostą deskę rozdzielczą, wygodne siedzenia, praktyczny bagażnik (370–1180 l), trwałe materiały wykończenia i łatwość obsługi. Astra F świetnie znosi instalację LPG, a sam silnik uznawany jest za jednego z najbardziej odpornych na złe traktowanie. WADY: szybkie zużycie sprzęgła przy pracy flotowej/taxi, typowe wycieki uszczelek pokrywy zaworowej po 110–130 tys., bugi elektryki szyb/centralnego, amortyzatory tracące sztywność po dłuższych trasach albo zaniedbaniach, wyraźna podatność progów na korozję w niedbanych egzemplarzach. Zalecana regularna wymiana oleju, kontrola paska rozrządu (co 60 tys.), sezonowa konserwacja podwozia oraz kontrola chłodnicy/węży. Astra F 1.6 i to praktyczne daily na prostą eksploatację, floty, jako auto rodzinne, do nauki jazdy lub drugi wóz w gospodarstwie – ponadczasowa prostota, tanie części, szeroki rynek wtórny i minimum problemów serwisowych.
