Proces inicjalizacji systemu poduszek powietrznych rozpoczyna się w momencie przekręcenia kluczyka w stacyjce do pozycji zapłonu. W tym czasie, zanim uruchomi się silnik (pozycja II), cała elektronika pojazdu, w tym sterownik SRS (Supplemental Restraint System), przeprowadza tzw. autotest. System sprawdza poprawność działania obwodów poduszek powietrznych, napinaczy pasów, czujników przeciążenia oraz innych elementów. Jeśli wszystkie podzespoły wysyłają prawidłowe sygnały, kontrolka SRS na desce rozdzielczej powinna zapalić się na kilka sekund i zgasnąć po zakończeniu testu – oznacza to, że system jest gotowy do działania. Podczas testu moduł SRS analizuje m.in.: opór w obwodach detonatorów poduszek i napinaczy, ciągłość przewodów i złącz, obecność sygnału na czujnikach zderzenia oraz integralność samego sterownika. W nowszych samochodach sprawdzane są również dane związane z czujnikami zajętości foteli i systemem rozpoznawania obecności pasażera (OCS/OWS). Jeśli w trakcie inicjalizacji wykryty zostanie nawet drobny błąd – np. niepewny kontakt złącza, zbyt niska lub za wysoka oporność, rozłączony kabel, zanik napięcia – kontrolka SRS nie gaśnie, sygnalizując tym samym konieczność sprawdzenia usterki. W stanie gotowości (przed startem silnika) poduszka powietrzna nie jest uzbrojona do natychmiastowego wybuchu – zdolność do uruchomienia pojawia się w chwili zakończenia autotestu oraz zweryfikowania wszystkich ścieżek komunikacji przez moduł SRS. Dodatkowo, po każdej przerwie w zasilaniu (np. wymiana lub odłączenie akumulatora) system wykonuje pełny autotest przy pierwszym cyklu zapłonu. Podsumowując: w czasie przekręcenia kluczyka system airbag aktywnie sprawdza gotowość do działania, a prawidłowa reakcja kontrolki to szybkie zgaśnięcie po kilku sekundach – tylko taki stan gwarantuje przygotowanie systemu do ochrony kierowcy i pasażerów.
