W silnikach nowoczesnych samochodów stosowane są dwa kluczowe czujniki odpowiedzialne za pomiar ilości powietrza zasysanego przez silnik: MAF (Mass Air Flow) oraz MAP (Manifold Absolute Pressure). Rola obu jest bardzo istotna, jednak ich znaczenie zależy od zastosowanego w danym modelu rozwiązania. Czujnik MAF mierzy bezpośrednio ilość powietrza przepływającego przez układ dolotowy, dostarczając ECU dane na temat rzeczywistej masy powietrza zasysanego przez silnik. MAP natomiast rejestruje absolutne ciśnienie w kolektorze dolotowym, a na tej podstawie, wraz z czujnikiem temperatury powietrza, ECU wylicza objętość i masę powietrza pośrednio. W autach wolnossących częściej spotyka się układy MAP + IAT, natomiast w jednostkach turbodoładowanych i wydajnych benzyniakach przeważają układy MAF lub kompleksowo zintegrowane sensowniki. Który czujnik jest ważniejszy? W pojazdach wykorzystujących tylko jeden z nich, oczywiście jest on kluczowy i jego awaria oznacza tryb awaryjny silnika. W niektórych silnikach stosuje się oba – wtedy wskaźniki te pracują równolegle, a sterownik może porównywać ich odczyty dla wyższej precyzji. Z praktycznego punktu widzenia, jeśli chodzi o tuning, diagnostykę i precyzję dawkowania paliwa w silnikach turbo, to MAF jest uznawany za dokładniejszy, ale bardziej narażony na zabrudzenia i awarie. MAP jest odporniejszy na zabrudzenia, daje szybkie sygnały do ECU i sprawdza się lepiej tam, gdzie kluczowe jest szybkie reagowanie na zmiany ciśnienia. W kontekście eksploatacji nie sposób jednoznacznie wskazać „ważniejszy” – oba są kluczowe dla poprawnego działania nowoczesnych silników, a ich awaria zawsze powinna być jak najszybciej usunięta.
