Alternator to urządzenie, które do prawidłowego działania potrzebuje wzbudzenia – czyli podania napięcia na wirnik przez szczotki. W starszych samochodach wzbudzenie pochodziło bezpośrednio z lampki kontrolnej ładowania, a alternator był urządzeniem samowystarczalnym – po uruchomieniu silnika i zgaśnięciu lampki alternator samodzielnie utrzymywał wzbudzenie i generował prąd. W nowoczesnych autach alternator jest często sterowany przez komputer silnika (ECU) za pomocą sygnałów cyfrowych (np. LIN, DFM), które pozwalają na precyzyjne zarządzanie procesem ładowania w zależności od warunków jazdy, obciążenia i stanu akumulatora. Bez zasilania z ECU alternator może nie rozpocząć pracy lub działać w trybie awaryjnym, generując napięcie na minimalnym poziomie, co nie wystarcza do prawidłowego ładowania akumulatora i zasilania wszystkich odbiorników. W przypadku awarii ECU lub przerwania komunikacji alternator może całkowicie przestać ładować lub generować niestabilne napięcie. W niektórych modelach możliwe jest awaryjne wzbudzenie alternatora przez lampkę kontrolną ładowania, ale jest to rozwiązanie stosowane głównie w starszych pojazdach. Współczesne układy wymagają sprawnej komunikacji z ECU dla pełnej wydajności i bezpieczeństwa pracy.
