Czy czujniki ultradźwiękowe wpływają na działanie asystentów

Czujniki ultradźwiękowe są integralnym elementem systemów wspomagania jazdy, zwłaszcza podczas manewrowania i parkowania. Działają na zasadzie emitowania fal ultradźwiękowych i pomiaru czasu powrotu do odbiornika po odbiciu od przeszkody. Są wykorzystywane przede wszystkim przez asystentów parkowania (Park Assist), systemy ostrzegania przed kolizją przy niskich prędkościach (np. automatyczne hamowanie podczas cofania) czy asystenta wyjazdu z miejsca postojowego. Czujniki te umożliwiają bardzo precyzyjną detekcję przeszkód w bliskim otoczeniu pojazdu i znacznie zwiększają skuteczność wsparcia w „ciasnych” i trudno dostępnych miejscach. W nowoczesnych samochodach czujniki ultradźwiękowe są zintegrowane z innymi systemami: oprócz sygnalizowania odległości do przeszkody, generują sygnały dźwiękowe/świetlne, interfejs graficzny na ekranie oraz przekazują dane do centralnego komputera, który podejmuje decyzje np. o pełnym zatrzymaniu pojazdu lub korekcie toru ruchu (asystent automatycznego parkowania). Co ważne, ich rola nie ogranicza się tylko do niskich prędkości – współpracują z czujnikami radarowymi i kamerami, aby zapewnić maksymalnie kompleksowe wsparcie kierowcy w dynamicznie zmieniających się warunkach ruchu. Wadą czujników ultradźwiękowych jest wrażliwość na zabrudzenie, lód lub błoto – w takim przypadku może dochodzić do fałszywych alarmów lub chwilowej utraty funkcji asystentów. W autach z wyższego segmentu czujniki te są także używane w systemach Cross Traffic Alert i Side Assist.