Czy ESP może ingerować w układ kierowniczy?

System ESP (Electronic Stability Program) to zaawansowany układ bezpieczeństwa czynnego, którego głównym zadaniem jest stabilizacja toru jazdy pojazdu podczas nagłych manewrów, poślizgów czy utraty przyczepności. ESP działa poprzez analizę wielu parametrów jazdy, takich jak prędkość obrotowa kół, kąt skrętu kierownicy, przyspieszenie poprzeczne, ciśnienie w układzie hamulcowym czy moment obrotowy silnika. W momencie wykrycia niezgodności między zamierzonym a rzeczywistym torem jazdy, system natychmiast ingeruje, przyhamowując wybrane koła oraz ograniczając moc silnika. Jednak w większości samochodów osobowych ESP nie ingeruje bezpośrednio w układ kierowniczy – nie obraca kierownicą ani nie zmienia kąta skrętu kół. Jego działanie polega na selektywnym hamowaniu poszczególnych kół i zarządzaniu momentem obrotowym, co prowadzi do korekty toru jazdy i przywrócenia stabilności pojazdu. Dzięki temu kierowca odzyskuje kontrolę nad autem bez konieczności wykonywania gwałtownych ruchów kierownicą. Wyjątkiem są niektóre nowoczesne pojazdy wyposażone w systemy steer-by-wire lub zaawansowane asystenty jazdy autonomicznej, gdzie komputer może chwilowo przejąć kontrolę nad układem kierowniczym, np. podczas automatycznego omijania przeszkody lub powrotu na pas ruchu. W standardowych rozwiązaniach ESP współpracuje z ABS i ASR, a jego reakcja polega na przyhamowaniu odpowiednich kół oraz redukcji mocy silnika. W efekcie samochód wraca na zamierzony tor jazdy, a kierowca może bezpiecznie kontynuować podróż. Warto pamiętać, że sprawność systemu ESP zależy od stanu czujników, opon oraz układu hamulcowego – wszelkie usterki mogą opóźnić lub uniemożliwić skuteczną interwencję. ESP nie zwalnia kierowcy z obowiązku ostrożnej jazdy, ale stanowi potężne wsparcie w krytycznych sytuacjach, minimalizując ryzyko wypadku.